أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ مِنَ العَيْنِ الرَّحِيمَةْ
تُدَاوِي كُلَّ مَا بِي مِنْ أَمْرَاضٍ سَقِيمَةْ
Эй Худо, бо як нигоҳ аз чашми раҳматат
Шифо бахш ҳар бемории вазнине, ки дар ман аст.
أَلَا يَاصَاحْ يَاصَاحْ لَاتَجْزَعْ وَتَضْجَرْ
وَسَلِّمْ لِلمَقَادِيرْ كَي تُحْمَدْ وَتُؤْجَرْ
Эй дӯст, нороҳат ва асабӣ нашав,
Ва ба тақдир таслим шав, то ки ситоиш ва подош ёбӣ.
وَكُنْ رَاضِي بِمَا قَدَّرَ المَوْلَى وَدَبَّرْ
وَلَا تَسْخَطْ قَضَا الله رَبِّ العَرْشِ الأَكْبَرْ
Ва бо он чӣ Парвардигор тақдир кардааст, розӣ бош,
Ва аз қазои Худо, Парвардигори Арши Бузург, норозӣ мабош.
وَكُنْ صَابِرْ وَشَاكِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Сабр кун ва шукргузор бош (Эй Худо, бо як нигоҳ)
تَكُنْ فَائِـــزْ وَظَافِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Муваффақ ва пирӯз хоҳӣ шуд (Эй Худо, бо як нигоҳ)
وَمِنْ أَهْلِ السَّرَائِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Ва аз аҳли асрор бош (Эй Худо, бо як нигоҳ)
رِجَالُ اللهِ مِنْ كُلِّ ذِي قَلْبٍ مُنَوَّرْ
مُصَفَّى مِنْ جَمِيعِ الدَّنَسْ طَيِّبْ مُطَهَّرْ
Марди Худо аз ҳар диле, ки равшан аст,
Аз ҳар гуна палидӣ пок, тоза ва беолоиш.
وَذِي دُنْيَا دَنِيَّةْ حَوَادِثْهَا كَثِيرَةْ
وَعِيشَتْهَا حَقِيرَةْ وَمُدَّتْهَا قَصِيرَةْ
Ва ин дунёи паст: мусибатҳои он бисёранд,
Ҳаёти он ночиз аст ва вақти он кӯтоҳ аст.
وَلَايَحْرِصْ عَلَيْهَا سِوَى أَعْمَى البَصِيرَةْ
عَدِيمِ العَقْلِ لَوْ كَانَ يَعْقِلْ كَانَ أَفْكَرْ
Танҳо касе, ки даруни ӯ кӯр аст, онро меҷӯяд,
Ақли ӯ вуҷуд надорад, агар ақли худро истифода мекард, бештар фикр мекард.
تَفَكَّرْ فِي فَنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Дар бораи нобудшавии он фикр мекард (Эй Худо, бо як нигоҳ)
وَفِي كَثْرَةْ عَنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Ва дар бораи фаровонии мушкилоти он (Эй Худо, бо як нигоҳ)
وَفِي قِلَّةْ غِنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Ва дар бораи камии сарвати он (Эй Худо, бо як нигоҳ)
فَطُوبَى ثُمَّ طُوبَى لِمَنْ مِنْهَا تَحَذَّرْ
وَطَلَّقْهَا وَفِي طَاعَةِ الرَّحْمٰنِ شَمَّرْ
Хушбахт ва шод аст он касе, ки аз он ҳазар мекунад,
Онро тарк мекунад ва ба иҷрои амри Раҳмон мепардозад.
أَلَاْ يَا عَيْنْ جُودِي بِدَمْعٍ مِنْكِ سَائِلْ
عَلَى ذَاكَ الحَبِيبِ الَّذِي قَدْ كَانَ نَازِلْ
Эй чашмони ман, ашкҳои фаровон бирезед
Бар он маҳбубе, ки дар ин ҷо зиндагӣ мекард.
مَعَانَا فِي المَرَابِعْ وَأَصْبَحْ سَفْرَ رَاحِلْ
وَأَمْسَى القَلبُ وَالبَالْ مِنْ بَعدِهْ مُكَدَّرْ
Дар байни мо дар марғзорҳо, вале ҳоло рафтааст,
Дилу ақлро пур аз ғам дар шаби торик гузоштааст!
وَلَكِنْ حَسْبِيَ الله (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Аммо Худо маро басанда аст (Эй Худо, бо як нигоҳ)
وَكُلُّ الأَمْرِ لِلَّه (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Ва ҳама чиз ба фармони Ӯст (Эй Худо, бо як нигоҳ)
وَلَا يَبْقَى سِوَى اللَّه (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Ва ҷуз Худо ҳеҷ чиз боқӣ намемонад (Эй Худо, бо як нигоҳ)
عَلَى البَشَّارْ جَادَتْ سَحَائِبْ رَحْمَةِ البَرّ
وَحَيَّاهُمْ بِرَوحِ الرِّضَا رَبِّي وَبَشَّرْ
Бар Башшор абрҳои раҳмати Некӯкор бориданд
Ва Парвардигорам онҳоро бо рӯҳи ризоият салом кард ва хушхабар дод.
بِهَا سَادَاتُنَا وَالشُّيُوخُ العَارِفُونَا
وَأَهْلُونَا وَأَحْبَابُ قَلْبِي نَازِلُونَا
Ва ҳамчунин барои устодони мо, муаллимон ва орифон,
Оила ва дӯстони мо, ва ҳамаи онҳое, ки дар дили ман ҷойгиранд;
وَمَنْ هُمْ فِي سَرَائِرْ فُؤَادِي قَاطِنُونَا
بِسَاحَةْ تُربُهَا مِنْ ذَكِيِّ المِسْكِ أَعْطَرْ
Онҳое, ки дар амиқи дили ман сокинанд.
Дар саҳрое, ки хоки он аз мушки пок хушбӯйтар аст.
مَنَازِلْ خَيْرِ سَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
Қабрҳои беҳтарин устодон,
لِكُلِّ النَّاسْ قَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
Роҳбарони тамоми башарият,
مَحَبَّتْهُمْ سَعَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
Дӯст доштани онҳо хушбахтии ҳақиқӣ аст!
أَلَا يَابَخْتَ مَنْ زَارَهُمْ بِالصِّدْقِ وَانْدَرْ
إِلَيْهِمْ مُعْتَنِي كُلُّ مَطْلُوبُهْ تَيَسَّرْ
Хушбахт он касест, ки онҳоро бо сидқ зиёрат мекунад,
Ва ба онҳо ваъда медиҳад, ки кӯшиш кунад, то ҳама чизе, ки мехоҳад, ба ӯ дода шавад.