هُوَ النُورُ يَهْدِي الْحَائِرِينَ ضِيَاؤُهُ
وَفِي ٱلْحَشْرِ ظِلُّ ٱلْمُرْسَلِينَ لِوَاؤُهُ
Ӯ нур аст, ки роҳнамоӣ мекунад ҳайронҳоро бо равшании худ
Ва дар рӯзи ҷамъоварӣ, сояи расулон парчами ӯст
تَلَقَّى مِنَ ٱلْغَيْبِ ٱلْمُجَرَّدِ حِكْمَةً
بِهَا أَمْطَرَتْ فِي ٱلْخَافِقَيْنِ سَمَاؤُهُ
Ӯ аз ғайб ҳикмате гирифт
Бо он осмони ӯ борон шуд дар ду уфуқ
وَمَشْهُودُ أَهْلِ ٱلْحَقِّ مِنْهُ لَطَائِفٌ
تُخَبِّرُ أَنَّ ٱلْمَجْدَ وَٱلشَّأْوَ شَأْوُهُ
Ва ҳақиқати шоҳид аз ӯ латифаҳоест
Ки мегӯянд, ки шӯҳрат ва ҳадаф ҳадафи ӯст
فَلِلَّهِ مَا لِلْعَيْنِ مِنْ مَشْهَدِ ٱجْتِلَى
يَعِزُّ عَلَى أَهْلِ ٱلْحِجَابِ ٱجْتِلَاؤُهُ
Барои Худо, он чӣ чашм мебинад манзараест
Ки барои пӯшидагон диданаш душвор аст
أَيَا نَازِحًا عَنِّي وَمَسْكَنُهُ ٱلْحَشَا
أَجِبْ مَنْ مَلَا كُلَّ ٱلنَّوَاحِي نِدَاؤُهُ
Эй ту, ки аз ман дур ҳастӣ ва маскани ӯ дар дили ман аст
Ҷавоб деҳ ба он ки нидояш ҳама самтҳоро пур кардааст
أَجِبْ مَنْ تَوَلَّاهُ ٱلْهَوَى فِيكَ وَٱمْضِ فِي
فُؤَادِيَ مَا يَهْوالْ هَوَ وَيَشَاؤُهُ
Ҷавоб деҳ ба он ки ҳавасаш туро фаро гирифтааст ва пеш рав
Дар дили ман он чӣ муҳаббат мехоҳад ва мехоҳад
بَنَى ٱلْحُبُّ فِي وَسْطِ ٱلْفُؤَادِ مَنَازِلًا
فَلِلَّهِ بَانٍ فَاقَ صُنْعًا بِنَاؤُهُ
Муҳаббат дар миёни дил манзилҳо сохт
Пас барои Худо, биное, ки сохтмонаш аз санъат пеш гузашт
بِحُكْمِ ٱلْوَلَا جَرَّدْتُ قَصْدِي وَحَبَّذَا
مَوَالٍ أَرَاحَ ٱلْقَلْبَ مِنْهُ وَلَاؤُهُ
Бо ҳукми вафо, ман ниятамро пок кардам, ва чӣ хуш аст
Дӯстдороне, ки вафояшон дили маро ором кард
مَرِضْتُ فَكَانَ ٱلذِّكْرُ بُرْاءً لِعِلَّتِي
فَيَ حَبَّذَا ذِكْرَا لِقَلْبِي شِفَاؤُهُ
Ман бемор шудам ва ёдоварӣ шифои бемории ман буд
Пас чӣ хуш аст ёдоварӣ, ки дили маро шифо медиҳад
إِذَا عَلِمَ العُشَّاقُ دَاءِ فَقُلْ لَهُمْ
فَإِنَّ لِقَى أَحْبَابِ قَلْبِي دَوَاؤُهُ
Агар ошиқон бемориро донистанд, ба онҳо бигӯ
Зеро мулоқоти дӯстдорони дили ман доруи он аст
أَيَا رَاحِلًا بَلِّغْ حَبِيبِي رِسَالَةً
بِحَرْفِ مِنَ الأَشْوَاقِ يَحْلُو هِجَاؤُهُ
Эй мусофир, ба дӯстдорам паём расон
Бо ҳарфи аз иштиёқ, ки ҳиҷояш ширин аст
وَهَيْهَاتَ أَنْ يَلْقَى الْعَذُولُ إِلَى الْحَشَا
سَبِيلًا سَوَاءٌ مَدْحُهُ وَهِجَاؤُهُ
Ва дур бошад, ки интиқодгар ба дил роҳ ёбад
Новобаста аз таъриф ё интиқод
فُؤَادِي بِخَيْرِ الْمُرْسَلِينَ مُوَلَّعٌ
وَأَشْرَفُ مَا يَحْلُو لِسَمْعِي ثَنَاؤُهُ
Дили ман бо беҳтарин расулон ошиқ аст
Ва шарафноктарин чизе, ки гӯшамро хуш мекунад, таърифи ӯст
رَقَى فِي الْعُلَى وَالْمَجْدِ أَشْرَفَ رُتْبَةٍ
بِمَبْدَاهُ حَارَ الْخَلْقُ كَيْفَ انْتِهَاؤُهُ
Ӯ дар баландӣ ва шӯҳрат ба баландтарин дараҷа расид
Дар асли худ, офариниш ҳайрон шуд, ки анҷоми ӯ чӣ гуна хоҳад буд
أَيَا سَيِّدِي قَلْبِي بِحُبِّكَ بَاؤِحٌ
وَطَرْفِيَ بَعْدَ الدَّمْعِ تَجْرِي دِمَاؤُهُ
Эй оғои ман, дили ман бо муҳаббати ту ошкор аст
Ва чашмони ман, пас аз ашк, бо хун ҷорӣ мешаванд
إِذَا رُمْتُ كَتْمَ الحُبِّ زَادَتْ صَبَابَتِي
فَسِيَّانِ عِنْدِي بَثُّهُ وَخَفَاؤُهُ
Агар ман кӯшиш кунам муҳаббатро пинҳон кунам, иштиёқи ман афзоиш меёбад
Пас барои ман фарқе надорад, ки ошкор ё пинҳон аст
أَجِبْ يَا حَبِيبَ الْقَلْبِ دَعْوَةَ شَيِّقٍ
شَكَا لَفْحَ نَارٍ قَدْ حَوَتْهَا حَشَاؤُهُ
Ҷавоб деҳ, эй дӯстдоштаи дил, даъвати шефтаеро
Ки аз сӯзиши оташе, ки дилашро фаро гирифтааст, шикоят мекунад
وَمُرْطَيْفَكَ الْمَيْمُونَ فِي غَفْلَةِ الْعِدَا
يَمُرُّ بِطَرْفٍ زَادَ فِيكَ بُكَاؤُهُ
Ва амр кун, ки нигоҳат дар ғафлати душманон
Бо нигоҳе гузарад, ки гиряи туро афзоиш дод
لِيَ ٱللَّهُ مِنْ حُبٍّ تَعَسَّرَ وَصْفُهُ
وَلِلَّهِ أَمْرِي وَٱلْقَضَاءُ قَضَاؤُهُ
Ба Худо, аз муҳаббате, ки тавсифаш душвор аст
Ва ба Худо тааллуқ дорад кори ман, ва ҳукм ҳукми Ӯст
فَيَـٰرَبِّ شَرِّفْنِي بِرُؤْيَةِ سَيِّدِي
وَأَجْلِ صَدَى ٱلْقَلْبِ ٱلْكَثِيرِ صَدَاؤُهُ
Эй Парвардигор, маро бо дидани оғоям шараф деҳ
Ва садои дили пур аз садоро пок кун
وَبَلِّغْ عَلِيًّ مَا يَرُومُ مِنَ ٱلْلِّقَا
بِأَشْرَفِ عَبْدٍ جُلُّ قَصْدِي لِقَاؤُهُ
Ва ба Алӣ он чиро, ки аз мулоқот мехоҳад, расон
Бо шарафноктарин банда, ҳадафи ниҳоии ман мулоқоти ӯст
عَلَيْهِ صَلَاةُ ٱللَّهِ مَاهَبَّتِ ٱلصَّبَا
وَمَا أَطْرَبَ ٱلْحَادِي فَطَابَ حُدَاؤُهُ
Бар ӯ дуои Худо бод, то даме ки шамоли шарқӣ вазад
Ва то даме ки суруди сароянда хушҳол кунад ва оҳангаш писанд ояд
مَعَ ٱلْآلِ وَلْاَ صْحَابِ مَا قَالَ مُنْشِدٌ
هُوَ ٱلنُّورُ يَهْدِي ٱلْحَائِرِينَ ضِيَاؤُهُ
Бо аҳлу асҳоб, то даме ки сароянда мегӯяд
Ӯ нур аст, ки роҳнамоӣ мекунад ҳайронҳоро бо равшании худ