يَا اللهُ يَا اللهُ يَا اللهُ
بِحَقِّ طَهَ المُصْطَفَى يَا رَبَّنَا
Эй Аллоҳ, эй Аллоҳ, эй Аллоҳ,
Ба ҳаққи Тоҳо, Мустафо, эй Парвардигори мо
وَ ارْحَمْ إِلَهِي ضَعْفَنَا
فَنَحْنُ قَوْمٌ ضُعَفَا
Ва раҳм кун, эй Худо, бар заифии мо
Мо қавми заиф ҳастем
نَادَمْتُهُ عَلَى الصَّفَا
فَطَابَ عَيْشِي وَ صَفَا
Ман бо ӯ нӯшидем нӯшоки пок
Ва зиндагии ман хуб ва пок шуд
وَ كُنْتُ أَهْوَى قُرْبَهُ
وَ وَصْلَهُ فَأَسْعَفَا
Ман ба наздикии ӯ орзу доштам
Ва пайвастагӣ, пас зуд ба ёрии ман омад
وَ لَيْسَ عِنْدِي حَالَةٌ
تُوحِشُنِي مِثْلُ الجَفَا
Ҳеҷ ҳолати ман нест
Ки маро мисли дурӣ азият диҳад
فَكُلُّ مَنْ عَنَّفَنِي
فِي حُبِّهِ مَا أَنْصَفَا
Ҳамаи онҳое, ки маро сарзаниш карданд
Барои муҳаббати ӯ, адолат накарданд
لِلّهِ خِلٌّ صَادِقٌ
عَهِدْتُهُ عَلَى الْوَفَا
Барои Худо, ӯ дӯсти ҳақиқӣ аст
Ман ба ӯ бо вафодории комил байъат кардам
وَصَفَهُ الْوَاصِفُ لِي
وَ هْوَ عَلَى مَا وَصَفَا
Баъзеҳо ӯро ба ман тавсиф карданд
Ва ӯ айнан ҳамон тавре ки тавсиф карданд
أَسْقَمَنِي هِجْرَانُهُ
فَكَانَ بِالْوَصْلِ الشِّفَا
Дурии ӯ маро бемор кард
Ва танҳо дар ваҳдат шифо аст
إِذَا أَسَأْتُ أَدَبِي
فِي حَقِّهِ عَنِّي عَفَا
Агар ман одоби бад нишон диҳам
Дар робита ба ҳаққи ӯ, ӯ маро мебахшад
بِهِ اغْتَنَيْتُ فَهْوَ لِي
غِنًى وَ حَسْبِي وَ كَفَى
Ба воситаи ӯ ман сарватманд шудам; зеро ки ӯ
Сарват, кифоят ва басандагии ман аст
يَا أَيُّهَا البَرْقُ الَّذِي
مِنْ حَيِّهِ قَدْ رَفْرَفَا
Эй барқ,
Ки аз маҳаллаи ӯ медурахшад -
أَظْهَرْتَ مِنْ وَجْدِي الَّذِي
فِي مُهْجَتِي قَدِ اخْتَفَى
Ту иштиёқи маро зоҳир кардӣ
Ки дар рӯҳи ман пинҳон буд
ذَكَّرْتَنِي عَهْداً مَضَى
وَ طِيبَ عَيْشٍ سَلَفَا
Ту маро ба аҳди гузашта ёдовар кардӣ
Ва покии зиндагии гузашта
كُنْتُ بِهِ فِي غِبْطَةٍ
بِبُرْدِهَا مُلْتَحِفَا
Ман дар ҳасад печида будам
Аз ҷомаи он (зиндагӣ) ки пӯшида шуд
يَدُورُ فِيمَا بَيْنَنَا
كَأْسٌ مِنَ الوُدِّ صَفَا
Гардиш мекард байни мо
Ҷоми муҳаббат, ки пок аст
طَابَتْ بِهِ أَرْوَاحُنَا
وَ هَمُّهَا قَدِ انْتَفَى
Бо он, рӯҳҳои мо хушнуд шуданд
Ва ғамҳои он (зиндагӣ) ҳама бартараф шуданд
يَا رَبَّنَا يَا رَبَّنَا
غِثْنَا بِقُرْبِ الـمُصْطَفَى
Эй Парвардигори мо, эй Парвардигори мо,
Ба ёрии мо бирас бо наздикии Мустафо
فَإِنَّهُ زَادَتْ بِهِ الــ
أَرْوَاحُ مِنَّا شَغَفَا
Дар ҳақиқат, дар муҳаббат
Рӯҳҳои мо хеле зиёд шуданд
فَارْحَمْ إِلَهِي ضَعْفَنَا
فَنَحْنُ قَوْمٌ ضُعَفَا
Пас раҳм кун, эй Худо, бар заифии мо
Мо қавми заиф ҳастем
لَا نَسْتَطِيعُ الصَّبْرَ عَنْ
مَحْبُوبِنَا وَلَا الْجَفَا
Мо наметавонем бо сабр
Аз маҳбуби худ дур бошем, на аз дурӣ
فَاكْشِفْ إِلَهِي ضُرَّنَا
يَا خَيْرَ مَنْ قَدْ كَشَفَا
Пас, эй Худо, мушкили моро сабук кун
Эй беҳтарини онҳое, ки ёрӣ медиҳанд
وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِلِقَا
الـمَحْبُوبِ جَهْراً وَ خَفَا
Ва бар мо неъмат деҳ
Аз мулоқоти маҳбуб, ошкоро ва дар пинҳонӣ
وَ صَلِّ يَا رَبِّ عَلَى
أَعْلَى البَرَايَا شَرَفَا
Ва дуруд фирист, эй Парвардигори ман, бар
Бартарини офаридагон дар шараф,
وَ آلِهِ وَ صَحْبِهِ
وَ مَنْ لَهُمْ قَدِ اقْتَفَى
Бар оилааш, ёронаш,
Ва ҳамаи онҳое, ки онҳоро пайравӣ карданд.