صَلَوَاتُ اللّهِ تَغْشَى
أَشْرَفَ الرُّسْلِ الأَطَايِـبْ
Салоҳоти Аллоҳ фаро мегирад
Шарифтарин расулони покро
وَتَعُمُّ الآلَ جَمْعاً
مَابَدَا نُورُ الكَوَاكِبْ
Ва оилаи пайғамбарро комилан фаро мегирад
Ҳар вақте ки нури ситорагон намоён аст.
أَقْبَـلَ السَّعْدُ عَلَيْنَا
وَالهَنَا مِنْ كُلِّ جَانِبْ
Саодати ҳақиқӣ ба мо омадааст
Ва муваффақият аз ҳар тараф
فَلَنَا البُشْرَى بِسَعْدٍ
جَاءَنَا مِنْ خَيْرِ وَاهِبْ
Барои мо хушхабарҳои ниҳоии саодат аст
Ки аз бузургтарин бахшандагон ба мо омадааст.
يَا جَمَالاً قَدْ تَجَلَّى
بِالمَشَارِقْ وَالمَغَارِبْ
Эй чӣ гуна зебоӣ зоҳир шудааст
Дар заминҳои шарқӣ ва ғарбӣ.
مَرْحَباً أَهْلاً وَسَهْلاً
بِكَ يَا خَيْرَ الحَبَايِبْ
Хуш омадед ба шумо! Ҳамчун оила ва бе бори
Эй бузургтарин аз маҳбубон
مَرْحَباً أَهْلاً بِشَمْسٍ
قَدْ مَحَتْ كُلَّ الغَيَاهِـبْ
Хуш омадед ҳамчун оила ба офтоб
Ки ҳама ғамҳоро бартараф кардааст.
مَرْحَباً أَهْلاً بِشَمْسٍ
خَفِيَتْ فِيهَـا الكَوَاكِبْ
Хуш омадед ҳамчун оила ба офтоб
Ки дар он ҳама ситорагон нопадид шудаанд
يَاشَرِيفَ الأَصْلِ لُذْنَا
بِكَ فِي كُلِّ النَّوَائِـبْ
Эй шарифтарин аслҳо, мо паноҳ бурдем
Ба ту барои ҳама мусибатҳо.
أَنْتَ مَلْجَا كُلِّ عَاصٍ
أَنْتَ مَأْوَى كُلِّ تَائِبْ
Ту паноҳгоҳи ҳамаи гунаҳкорон ҳастӣ
Ту паноҳгоҳи ҳамаи тавбакунандагон ҳастӣ.
جِئْتَ مِنْ أَصْلٍ أَصِيلٍ
حَلَّ فِي أَعْلَى الذَّوَائِبْ
Ту аз асли устувортарин омадаӣ
Ки метавонад бар сари ҳама фурӯд ояд
مِــن قُصَيٍّ وَلُؤَيٍّ
بَاذِخِ المَجْدِ ابْنِ غَالِبْ
Аз Қусай ва Луай,
Бузург дар шӯҳрат, писари Ғолиб.
وَاعْتَلَى مَجْدُكَ فَخْراً
فِي رَفِيعَاتِ المَرَاتِبْ
Шӯҳрати ту дар шараф баланд шудааст
Дар баландтарин мақомҳо.
لَا بَرِحْنَا فِي سُرُورٍ
بِكَ يَا عَالِي المَنَاقِبْ
Мо дар шодии комил боқӣ мемонем
Барои ту, эй соҳиби хислатҳои баланд.
فَلَكَمْ يَوْمَ وُجُودِكْ
ظَهَرَتْ فِينَـا عَجَائِبْ
Пас чӣ қадар рӯзи мавҷудияти ту
Барои мо мӯъҷизаҳои бузург зоҳир кардааст.
بَشَّرَتْنَا بِالعَطَايَا
وَالأَمَانِي والرَّغَايِبْ
Он хушхабарҳои ҳадяҳои илоҳӣ овард,
Масъалаҳои умед ва мақсадҳои баланд.
قَدْ شَرِبْنَا مِنْ صَفَانَا
بِكَ مِنْ أحْلَى المَشَارِبْ
Мо нӯшидем - аз покии худ
Дар ту - аз ширинтарин нӯшокиҳо.
فَلِرَبِّ الحَمْدُ حَمْداً
جَلَّ أَنْ يُحْصِيهِ حَاسِبْ
Пас танҳо барои Парвардигор ҳама ситоиш аст
Ки ҳеҷ ҳисобгаре наметавонад онро ҳисоб кунад.
وَلَهُ الشُكْرُ عَلَى مَا
قَدْ حَبَانَا مِنْ مَوَاهِبْ
Ва барои Ӯ ҳама шукргузорӣ барои
Ҳама ҳадяҳои илоҳие, ки Ӯ ато кардааст.
يَا كَرِيماً يَا رَحِيماً
جُدْ وَعَجِّلْ بِالمَطَالِبْ
Эй Карим! Эй Раҳим!
Аз саховатмандии худ ато кун ва барои мо иҷрои ҳама ҳадафҳоро тезон.
مَن تَوَجَّهْ نَحْوَ بَابِكْ
مَا رَجَعْ مِنْ ذَاكَ خَائِبْ
Ҳар кӣ ба дари Ту рӯй меорад,
Ҳеҷ гоҳ аз он ҷо ноумед барнамегардад.
وَاغْفِرِاغْفِرْ ذَنْبَ عَبْدٍ
قَدْ أَتَى نَحْوَكَ تَائِبْ
Бубахш, бубахш гуноҳи ғуломеро
Ки бо тавба ба сӯи Ту омадааст.