Ба дари Парвардигорат часпида, ҳама чизи дигарро тарк кун.

Аз Ӯ амният аз макони озмоишҳоро талаб кун.

Нагузор, ки дилат танг шавад, ин дунё ночиз аст.

Аллоҳ тақдиркунандаи ҳама тақдирҳо аст ва дунё танҳо зоҳири он аст.

Нагузор, ки ғамҳоят зиёд шавад,

ҳар он чи ки тақдир шудааст, рӯй медиҳад.

Фикрат ва интихобҳоятро пушти сар кун,

нақшаҳоятро низ; он ки туро офаридааст, бубин.

Парвардигорат, Ҳоким - воқеан, Ӯ туро мебинад.

Ҳамаи корҳоятро ба Ӯ супор ва фикри худро (дар бораи Ӯ) зебо кун.

Нагузор, ки ғамҳоят зиёд шавад,

ҳар он чи ки тақдир шудааст, рӯй медиҳад.

Агар, чаро ва чӣ гуна суханони аблаҳон аст,

ки ба Аллоҳ, ки офаридааст,

эътироз мекунанд, ки ҳама чизро ба ҳақиқат тақсим ва тақдир кардааст.

Эй дили ман, бедор шав ва беҳаёиро тарк кун.

Нагузор, ки ғамҳоят зиёд шавад,

ҳар он чи ки тақдир шудааст, рӯй медиҳад.

Ӯ, Бартарин, барои ризқу рӯзӣ масъулият гирифтааст,

дар китоби нозилшуда, ки барои офариниш нур аст.

Пас, қабул кардан вазифа аст ва норозигӣ манъ аст.

Қаноат оромиш аст ва тамаъ девонагӣ.

Нагузор, ки ғамҳоят зиёд шавад,

ҳар он чи ки тақдир шудааст, рӯй медиҳад.

Ту ва ҳама офаридаҳо ғуломон ҳастед,

ва Худо бо мо ҳар чӣ хоҳад мекунад.

Ғаму ғуссаи ту - вой бар ту - ҳеҷ фоидае нахоҳад овард.

Тақдири илоҳӣ омадааст, пас ором бош.

Нагузор, ки ғамҳоят зиёд шавад,

ҳар он чи ки тақдир шудааст, рӯй медиҳад.

Он чи барои дигарон тақдир шудааст, ҳеҷ гоҳ ба ту намерасад,

ва он чи барои ту тақсим шудааст, ба ту мерасад.

Пас, бо Парвардигорат ва он чи бар ту воҷиб аст, машғул бош,

дар вазифаҳои ҳақиқат ва шариати ҳифзшуда.

Нагузор, ки ғамҳоят зиёд шавад,

ҳар он чи ки тақдир шудааст, рӯй медиҳад.

Шариати Мустафо, роҳнамои башоратдиҳанда,

мӯҳри пайғамбарон, моҳтоби пурнур.

Салом ва дуруди Аллоҳ, Парвардигори Қодир бар ӯ бод,

то даме ки бодҳои субҳгоҳӣ шохҳоро хам мекунанд.

Нагузор, ки ғамҳоят зиёд шавад,

ҳар он чи ки тақдир шудааст, рӯй медиҳад.