Manéhna ngaliwatan peutingna ngojay dina sagara pangaweruh Gustina.

Manéhna téh harta urang. Manéhna ngusir méga anu ngalayang.

Gelombang sagara na terus ngagebray di tempat anu luhur.

Poé-poéna jeung peutingna dihabiskeun ku puasa jeung solat.

Manéhna boga bakti anu jero ka Gusti. Manéhna tetep bogoh pisan.

Ya Allah, demi Allah, Anjeun boga anu bener-bener nyaho jeung arif.

Demi hak wahyu Gusti urang anu luhur, manéhna nangtung.

Dina pangawasan Ṭāhā, manéhna nangtung kalayan tekad.

Manéhna téh cahaya haté kuring jeung harta kuring, anu welas ka urang.

Anu paling welas asih di antara para awéwé, manéhna teu pernah mopohokeun urang.

Manéhna boga pedang anu bahaya, tegas, jeung maot.

Kalayan éta, urang dijaga jeung ngingetkeun jiwa anu putus asa.

Di sabudeureun tempat suci, serangan anu Maha Kuat dikirim.

Dina barisan urang aya Fatimah jeung sareng urang aya Bapa Fatimah.

Pedangna ngancurkeun ka sadaya anu nunjukkeun musuh.

O cilaka ka jalma-jalma anu boga rencana jeung jiwa anu zalim.

Ya Gusti, pasihan urang relief jeung cukupkeun urang ti sagala tirani.

Pasihan urang kasalametan anu lengkep, terus-terusan, jeung sampurna.

Jeung nalika dahi mimiti ngaluarkeun keringat, pasihan urang tungtung anu paling éndah.

Demi barisan anu paling agung di antara ciptaan, anu boga tekad anu paling kuat.

Jeung jalma-jalma anu aya dina jubah bareng jeung turunan indung urang Fatimah.

Mugi-mugi rahmat anu langgeng ti Gusti urang aya ka sadayana.

Jeung ka kulawargana jeung sahabatna, jalma-jalma anu boga niat anu pasti.

Saha waé anu nuturkeun aranjeunna, asup kana golongan anu salamet.