Daissatz-me, perque aquel que m'agrada m'a apelat,

E per ieu, a revelat de signes de bona novèla.

E m'a clarificat los significats subtils,

Amb certitud, quand a levat lo vèl.

Me donèt de beure e me sacrificariái per aquel que me donèt de beure.

Vertadièrament, a Dieu aparten aquel vin.

E desliurèt las cadenas après èsser estat provat

E m'a ofèrt totas menas de generositat.

E dins l'amor, a clarificat mon intencion e mon estat.

Amb pietat, m'a tengut luènh del repròchi.

Mon temps passèt dins lo saber e la pietat

E dins l'Al delà, cap a l'ostal de la permanéncia.

E quand lo guida de la caravana me menèt,

Cap a la penda de la puretat, entre Ramat.

Li ai respondut, e ai pas plegat mas rèns

A un calomniator o al mond del repròchi.

E me sufís que soi a la pòrta,

Sus lo lindal, fins al jorn de la resurreccion.

Demandatz-me, perque l'amor es mon art e mon estat,

E soi vengut, o mon amic, un servicial.

Èrem presents amb eles al vin de Dini,

Sus que los nívols plovián.

E dins lor embriaguesa, testimonièron pas un segond,

E entre eles, i a un signe del Senhor.

Un signe que senhala sa satisfaccion a cada moment,

E an pas paur del regret de sas consequéncias.

Per eles son abondants presents de gràcia,

Pels quals an atench lo lideratge.

Benlèu amb eles, arribarem a l'ostal dels jardins,

E lo Profèta nos menarà, los caps del camin.

Sus el, que Dieu benesca a cada moment,

E sa familha, coma la colomba del matin canta.