Quina delícia i a dins la vida que la companhia dels fuqaràs?

Son los sultans, los senhors, e los princes.

Alara, siáu amic amb eles e aprenètz los camins de lors assembladas,

E gardatz vòstras obligacions, quitament se vos ignòran.

Profichatz de vòstre temps e participatz totjorn amb eles,

E sabètz que la satisfaccion divina distinguís aquel que es present.

Faguètz lo silenci obligatòri levat se vos questionan, alara digatz:

‘Cap de coneissença ai pas’, e amagatz-vos amb ignorància.

Regardatz pas cap de fauta, mas aquela reconeguda dins vos-meteis

Coma una fauta manifesta, clarament aparenta, encara que siá amagada.

Baissatz lo cap e demandatz perdon sens causa aparenta,

E demòra a las pès de la Justícia, fasent excusas en vòstre nom.

Se una fauta apareis en vos, reconeissètz-la, e dirigissètz

Vòstras suplicas cap a aquela dins vos que ven de vos.

Ditz: ‘Vòstres esclaus son mai dignes que nosautres de vòstre perdon

Alara excusatz-nos e siatz amables amb nos, Oh Fuqaràs

Per donar preferéncia als autres son exaltats, perque es dins lor natura,

Alara temètz pas que vos puniràn o vos faràn mal.

E dins la magnanimitat cap als fraires siatz per totjorn sens limit,

Per sentiment o compreneson, e desviatz vòstre agach se un d'eles trantalha.

Observatz lo Shaykh atentivament dins sos estats, perque benlèu

Una traça de son aprobat serà vista sus vos.

Mostratz de seriós e siatz avid dins son servici;

Benlèu serà satisfach, mas gardatz-vos de veire de desagrament.

Perque dins sa satisfaccion es aquela del Creator e obeissença cap a El,

Vos a acordat son bon plaser, alara gardatz-vos de l'abandonar!

Sabètz que lo Camin del Pòble es ara decadent,

E que l'estat de aquel que lo predica uèi es coma vesètz.

Quand veirai los vertadièrs Pòbles de Dieu, e cossí ai de los veire,

O mos aurelhas d'ausir de nòvas d'eles?

Cossí pòdi ieu o un coma ieu disputar amb eles

Sus d'experiéncias espiritualas de las qualas soi pas familiar?

Los aimi, soi cortés amb eles, e los seguissi,

Amb mon arma mai intima- especialament una persona entre eles.

Son un pòble noble en caractèr; ont que se sètan,

Aquel luòc demòra fragant de lors traças.

Lo sufisme guida lèu per mejan de lor conducta;

Una armonia adaptada es la lor, deliciá a mon agach.

Son mos aimats, ma familha, que

Son entre aqueles que tenon fièrament los Cascs de Glòria.

Soi unit amb eles encara, amassat en Dieu,

E a travèrs El nòstras transgressions son perdonadas e perdonadas.

Alara que las benediccions sián sus l'Escuelhut, nòstre Senhor

Muhammad, lo melhor de aqueles que complisson lors vòts.