Å Herre, om mine synder har vakse i tal

Eg veit at di tilgjeving er større

Å Herre, din tenar har kome til di dør

Ydmyk, kven andre enn di tilgjeving viser miskunn?

Langt frå deg å avvise den som kallar på deg

Håpar på tilfredsheit, fell tårer som bryt

Om eg ikkje er verdig din nåde, å Éin

Så er tilgjeving din veg, kvar synd du tilgjev, kor stor

Gjev meg ein akseptert omvending

Å beste av dei som er håpa på og viser miskunn

Tilgjev eit hjarte som har kome bedande

Nåden frå den Generøse, og kvar synd eg ber

Vask bort mine synder som har tynget meg

Og reparer eit hjarte knust av ulukker

Gjer mi ende ved døden til eit godt bodskap

Ær meg på ein dag med lys som heidrar

Skugg meg på oppstandelsens dag med tilfredsheit

Og forein meg med den Utvalde, den heidra

Og send, min Herre, alltid dine bøner og fred

Over profeten, hans familie, og som det avsluttar

Gjev oss trøyst på kvar veg

Leid hjarte til sanningas lys som rår

Og send, min Herre, alltid dine bøner og fred

Over profeten, hans familie, som vi avsluttar