Gjennom deg er dagane i liva våre lykkelege,

Og di nærvær har foredla alle verdsar.

Du har fått alle rosverdige trekk,

Så gled deg! Banner har blitt utfolda for deg.

Vernaren har gitt deg ei gåve,

Som pennane ikkje kan forklare.

Du er fremste i alle dyder,

Så gå fram, for du er Imamen for alle andre.

Alle æresattributt er samla i deg,

Til deg høyrer opphøging, ære og majestet.

Du har oppnådd all skjønnheit heilt,

Og lyset frå ditt andlet avskaffar mørkret.

Du er den som har forbløffa dei veltalande,

Og kven sin skjønnheit har fengsla folks intellekt.

Å Første, du har blitt føretrekt av Allah,

Kven vilje, gunst og velsigning er før-evig.

Når du viser deg for å vitne i det hinsidige,

Vil di sjel, blant all menneskeheit, vere fremste.

Herrens gåver har blitt dusja over deg,

Dette har blitt oppfylt av Hans dekret og avgjerd.

Ingen har oppnådd ære eller verdi som din,

Og alle folk av opphøging og nærleik har sin stasjon.

Allah er Suveren! Når du oppnådde ein rang,

Ropte ambisjon til deg, "Fortsett fram!"

Du heldt fram med å heve og stige,

Og englane i den himmelske sfæren var dine tenarar.

Allah valde deg til å snakke med Han etter

Å ha passert det intellektet ikkje kunne fatte.

Du kom nær Han i sanning

Som er uklar for vår forståing.

Du oppnådde, "eller nærmare" og det var den største utmerking,

Og Den Elskades løyndomar er opphøgde.

Ver glad med løyndomen du har fått

Og nærleik, majestet og ære.

Frå den Opphøgde og Heilage Nærværet,

Du mottok helsingar og fred.

Du høyrde kva som ikkje kan høyrast,

Og forstod kva andre søv for.

Intellektet kan ikkje fatte realiteten

Av openberringa og inspirasjonen du mottar.

Å Herre over Begge Verdar, Å Beste av Skapelsen,

Den som har håp i deg har trufast komponert desse linjene.

Ein tenar som forblir tent i kjærleik til deg,

Og lengtar og trår etter deg.

Ein kjærleik som har tatt tak i hjartet mitt,

Dens eld i meg har sett innsida mi i brann.

Så redd han, Å frelsar av dei angrande, med ein bris,

Som helbreder hans sjukdom og sjukdomar.

Og gje han ein blikk som fjernar

Rust og mørke frå hans hjarte.

Av kva mildskap spreier seg til hans løyndom,

Styrkar hans Iman og Islam.

Og han forblir oppreist på di Rett Veg,

Gjennom kunnskap forblir føtene hans faste.

Å ein som eg stoler på i alt

Som eg søkjer, og frå han håpar eg på gunst og velsigning.

Når dei håpefulle søkjer deg,

Får dei frå overfloda av di generøsitet gåver utover deira ynskjer.

Eg står ved døra, og du er den største av alt som er søkt,

Som sjelene og kroppane lengtar etter.

Tillat og gje meg ein forbindelse,

For i hjartet mitt er det lengsel og kjærleikens eld.

Og må Allahs velsigningar vere over deg, Å Banner av Vegen,

Når duene kurrar på greinene.

Og over deg Familie og Følgjesveinar, dei Fremste

Dei overgjekk, for Den Edle Ein sine Følgjesveinar og edle.