Wëllkomm, O Mount Ramadan!

Du bass de Mount vum Virdeel.

Wëllkomm, O beschte Gäscht,

deen Kaddoen a méi [Belounungen] bréngt.

An dir gëtt all Sënn verziehen

an de Frommen kritt säi Wonsch.

D'Dieren vun den gëttleche Gaben ginn op;

De Här schenkt Barmhäerzegkeet un seng Dénger.

Ongehorsam gëtt an Gehorsam geännert

sou wéi Verdierwen an Gléck.

Du bass de virrangste Mount;

Wéi grouss ass déi Virrang!

An dir ginn all Dieren

vun den exzellente Gäert op;

An an dir gëtt Jahannam zougemaach

an zougespaart.

Gutt Doten an dir ginn méi wéi dausendfach multiplizéiert

an nach méi.

O Här, erhéich eis an all Guddem

a schenk eis komplett Gléck.

Versiegel eist Liewen mat de beschten

Doten wann et op en Enn geet.

Féier Däin Dénger zu deem wat Dir gefält

a heel säi Kierper a säi Häerz.

Beäntwert all eis Gebieder

a schenk eis all säi Wonsch—

All beléiften a Frënd

deen nëmme fir Allah gär huet.

Rectifizéier, O Allah, all eis Ugeleeënheeten an dëser Welt an am Jenseits.

Gëff eis Paradäis, O Allah,

da éier eis mat dem Bléck op Iech.

Méi d'Geseentheeten vum Allah ëmfaassen

Mustafā (De Gewielte), Meeschter vun allen Sayyids.