أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ مِنَ العَيْنِ الرَّحِيمَةْ
تُدَاوِي كُلَّ مَا بِي مِنْ أَمْرَاضٍ سَقِيمَةْ
ئه‌لا یا خوای گه‌وره به یه‌ك نیگای له چاوێ ڕه‌حیمه‌تت
كه هه‌موو نه‌خۆشییه‌كانی كه له منداوه دروست كرده، چارەسەر بكات.
أَلَا يَاصَاحْ يَاصَاحْ لَاتَجْزَعْ وَتَضْجَرْ
وَسَلِّمْ لِلمَقَادِيرْ كَي تُحْمَدْ وَتُؤْجَرْ
ئه‌لا یا هاورێ، نه‌به ترس و نه‌به بێزار،
و بپێش بڕوانامه‌كان سەر بنێ، تا پێشوازی و پاداشت بگری.
وَكُنْ رَاضِي بِمَا قَدَّرَ المَوْلَى وَدَبَّرْ
وَلَا تَسْخَطْ قَضَا الله رَبِّ العَرْشِ الأَكْبَرْ
و به قه‌ناعت ببه به‌وه‌ی ئه‌و پێشوازی و چاره‌سەر كردووە،
و نه‌به بێزار له بڕوانامه‌ی خوای گه‌وره، خوای عه‌رشێ گه‌وره.
وَكُنْ صَابِرْ وَشَاكِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
و به صه‌بر و سپاس ببه
تَكُنْ فَائِـــزْ وَظَافِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
تۆ سه‌رکه‌وتوو و سه‌ربه‌رز ده‌بی
وَمِنْ أَهْلِ السَّرَائِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
و له خه‌ڵکی نهه‌نییه‌کان
رِجَالُ اللهِ مِنْ كُلِّ ذِي قَلْبٍ مُنَوَّرْ
مُصَفَّى مِنْ جَمِيعِ الدَّنَسْ طَيِّبْ مُطَهَّرْ
خەڵکی خوای گه‌وره، خه‌ڵکی دڵێن ڕووناک،
پاك و پاكیزه له هه‌موو پلیتیکان.
وَذِي دُنْيَا دَنِيَّةْ حَوَادِثْهَا كَثِيرَةْ
وَعِيشَتْهَا حَقِيرَةْ وَمُدَّتْهَا قَصِيرَةْ
و ئه‌م جیهانی خوارین: زۆرینەی ئه‌ندامەکانە،
ژیانی پێچوڵەیە، و کاتی زۆر کورتە.
وَلَايَحْرِصْ عَلَيْهَا سِوَى أَعْمَى البَصِيرَةْ
عَدِيمِ العَقْلِ لَوْ كَانَ يَعْقِلْ كَانَ أَفْكَرْ
تەنها ئەوەی کە ڕوونیەتی نەبێت بەدوای ئەوە دەچێت،
عەقلی نییە، ئەگەر عەقلی هەبوو زۆرتر فکری دەکرد.
تَفَكَّرْ فِي فَنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
فکری دەکرد بە فانی بوونی
وَفِي كَثْرَةْ عَنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
و بە زۆری قەبارەکان
وَفِي قِلَّةْ غِنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
و بە کەمی زەویەکان
فَطُوبَى ثُمَّ طُوبَى لِمَنْ مِنْهَا تَحَذَّرْ
وَطَلَّقْهَا وَفِي طَاعَةِ الرَّحْمٰنِ شَمَّرْ
سەعادەتمەند و خوشەویستە ئەوەی کە لەوە هەزەرە،
و طلاقی پێدەدا و بە خزمەتی ڕەحمان دەچێت.
أَلَاْ يَا عَيْنْ جُودِي بِدَمْعٍ مِنْكِ سَائِلْ
عَلَى ذَاكَ الحَبِيبِ الَّذِي قَدْ كَانَ نَازِلْ
ئه‌لا چاوەکانم، زۆرترین هەناسە بۆ ئەو حەبیبە بەرز بکەن
کە لە ئێمەدا لە مەیدانەکاندا دەژیا، بەڵام ئێستا ڕۆیشتووە،
مَعَانَا فِي المَرَابِعْ وَأَصْبَحْ سَفْرَ رَاحِلْ
وَأَمْسَى القَلبُ وَالبَالْ مِنْ بَعدِهْ مُكَدَّرْ
و دڵ و بیر لە دوای ئەوە پڕە بە خەم و تارانە لە شەوی تاریکدا!
بەڵام خوای گه‌وره پێم پێیە
وَلَكِنْ حَسْبِيَ الله (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
و هەموو کارەکان بۆ خوایە
وَكُلُّ الأَمْرِ لِلَّه (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
و تەنها خوایە کە بەردەوامە
وَلَا يَبْقَى سِوَى اللَّه (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
ئه‌و به‌شارە، بارانی ڕه‌حمه‌تی خوای مه‌هره‌بان بەرز بکات
عَلَى البَشَّارْ جَادَتْ سَحَائِبْ رَحْمَةِ البَرّ
وَحَيَّاهُمْ بِرَوحِ الرِّضَا رَبِّي وَبَشَّرْ
و خوای گه‌وره پێشوازیان بکات و پێیان پەیامێکی خۆشی بگەیەنێ.
و هەروەها بۆ سەرەکانمان، مامۆستایەکانمان و عارفەکانمان،
بِهَا سَادَاتُنَا وَالشُّيُوخُ العَارِفُونَا
وَأَهْلُونَا وَأَحْبَابُ قَلْبِي نَازِلُونَا
خێزانەکانمان و حەبیبەکانمان، و هەموو ئەوانەی کە لە دڵەکانمدا نیشتەجێن.
ئەوانەی کە لە ژێرەکەی دڵەکانمدا نیشتەجێن.
وَمَنْ هُمْ فِي سَرَائِرْ فُؤَادِي قَاطِنُونَا
بِسَاحَةْ تُربُهَا مِنْ ذَكِيِّ المِسْكِ أَعْطَرْ
لە مەیدانێک کە خاکەکەی لە مشکە پاکیزەش بەرزترە.
گۆڕەکانی باشترین سەرەکان،
مَنَازِلْ خَيْرِ سَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
پێشوازی هەموو مرۆڤەکان،
لِكُلِّ النَّاسْ قَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
دوستیان سەعادەتمەندە!
مَحَبَّتْهُمْ سَعَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
بەختەوەری ئەوانەی کە بە ڕاستی سەردانیان دەکات،
أَلَا يَابَخْتَ مَنْ زَارَهُمْ بِالصِّدْقِ وَانْدَرْ
إِلَيْهِمْ مُعْتَنِي كُلُّ مَطْلُوبُهْ تَيَسَّرْ
و بە ئیشتیاقیان پێشکەش دەکات، هەموو ئەوەی کە داوایان دەکات بە ئاسانیدا بەرز دەکات.