يَا رَبَّنَا يَا رَبَّنَا غِثْنَا بِقُرْبِ المُصْطَفَى
یا خاوەندگارمان، یا خاوەندگارمان، یاریمان بدە بە نزیکبوون بە هەڵبژاردە
يَا رَبَّنَا يَا رَبَّنَا غِثْنَا بِقُرْبِ المُصْطَفَى
وارْحَمْ إِلَهِي ضَعْفَنَا فَنَحْنُ قَومٌ ضُعَفَا
یا خدای مهربان، یا خدای مهربان، یاریمان بده به نزیکیه مه‌ختاری
و رحم بکه، خدای من، له ضعیفییه‌کانمان، چونکه ئیمه قه‌ومێکی ضعیفین
نَادَمْتُهُ عَلَى الصَّفَا
فَطَابَ عَيْشِي وَصَفَا
له ڕێگه ڕاستا پێشیمان بووم
ژیانم خوش و پاک بوو
وَكُنْتُ أَهْوَى قُـرْبَهُ
وَوَصْلَهُ فَأسْعَفَا
و نزیکیه‌که‌ی خوشم بوو
و گه‌یشتم بۆ و یاریمان کرد
ولَيْسَ عِنْدِي حَالَةٌ
تُوحِشُنِي مِثْلُ الجَفَا
هیچ حاله‌تێکم نییه
که له دورییه‌که‌وه دڵم بێزار بکه
فَكُلُّ مَنْ عَنَّفَنِي
فِي حُبِّهِ مَا أَنْصَفَا
هر که‌سێک که بێده‌نگیم کرد
له خۆشییه‌که‌ی، دادپەروەری نەکرد
لِلّهِ خِلٌّ صَادِقٌ
عَهِدْتُهُ عَلَى الوَفَا
خۆشەویستی راستەقینەیەکی هەیە بۆ خوای
پیمانم پێیە بە وفاداری
وَصَفَهُ الوَاصِفُ لِي
وَهُوَ عَلَى مَا وَصَفَا
وەسفیەکی وەسفم کرد
و هەروەها وەسفکراوە
أَسْقَمَنِي هِجْرَانُهُ
فَكَانَ بِالوَصْلِ الشِّفَا
دورییه‌که‌ی مریضم کرد
پەیوەندییه‌که بوو چارەسەر
إِذَا أَسَأْتُ أَدَبِي
فِي حَقِّهِ عَنِّي عَفَا
ئەگەر ئەدبم خراپ بوو
لێی لێبورد
بِـهِ اَغْتَنَيْتُ فَهْوَ لِي
غِنًى وَحَسْبِي وَكَفَى
بەوە دارا بووم، بۆ منە
دارایی و بەرزایی و بەسە
يَا أَيُّهَا البَرْقُ الَّذِي
مِنْ حَيِّهِ قَدْ رَفْرَفَا
ئه‌ی بەرقدا
له نزیكیه‌که‌یان فڕین
أَظْهَرْتَ مِنْ وَجْدِي الَّذِي
فِي مُهْجَتِي قَدِ اخْتَفَى
هەستەکانم ڕوونکرد
له دڵم نیشتمانە
ذَكَّرْتَنِي عَهْداً مَضَى
وَطِيبَ عَيْشٍ سَلَفَا
بیرم کرد له کاتێکی ڕابردوو
و ژیانی خوشی پێشوو
كُنْتُ بِهِ فِي غِبْطَةٍ
بِبُرْدِهَا مُلْتَحِفَا
له خوشییه‌که‌ی شاد بووم
له ساردیه‌که‌ی پەوش بووم
يَدُورُ فِيمَا بَيْنَنَا
كَأْسٌ مِنَ الوُدِّ صَفَا
له نێوانماندا دەور دەکرد
پیاڵەیەکی پاکی خۆشی
طَابَتْ بِهِ أَرْوَاحُنَا
وَهَمُّهَــــا قَـــــدِ انْتَــــــفَـى
ڕووحەکانمان پڕ بوو له‌وە
و هەموو غەمەکانیش ڕۆیشتن
يَا رَبَّنَا يَا رَبَّنَا
غِثْنَا بِقُرْبِ المُصْطَفَى
یا خدای مهربان، یا خدای مهربان
یاریمان بده به نزیکیه مه‌ختاری
فَإِنَّهُ زَادَتْ بهِ الـ
أَرْواحُ مِنَّا شَغَفَـــــــــــا
چونکه ئه‌و زیاد کرد
ڕووحەکانمان له ئێمەوە شوقی
فَارْحَم إِلهِي ضَعْفَنَا
فَنَحْنُ قَومٌ ضُعَفَا
و رحم بکه، خدای من، له ضعیفییه‌کانمان
چونکه ئیمه قه‌ومێکی ضعیفین
لا نَسْتَطِيعُ الصَّبْرَ عَنْ
مَحْبُوبِنَا وَلَا الجَفَا
ناتوانین بەردەوام بین له
خۆشییه‌که‌مان و نە دوری
فَاكْشِفْ إِلَهِي ضُرَّنَا
يَا خَيْرَ مَنْ قَدْ كَشَفَا
پەیوەندیمان بکه، خدای من
یا باشترین کەسەکان
وَامْنُنْ عَلَيْنَا بِلِقَا الـ
مَحْبُوبِ جَهْراً وَخَفَا
و پەیوەندییه‌که‌ی بۆمان بکه
خۆشییه‌که‌ی ئاشکرا و نهێنی
وصَلِّ يَا رَبِّ عَلَى
أَعْلَى البَرَايَا شَرَفًا
و سەلاوت بەرز بکه، خدای من
سەر بەرزترین مخلوقەکان
وصَلِّ يَا رَبِّ عَلَى
أَعْلَى البَرَايَا شَرَفًا
و سەلاوت بەرز بکه، خدای من
سەر بەرزترین مخلوقەکان
وآلِهِ وَصَحِبِهِ
وَمَنْ لَهُمْ قَدِ اقْتَفَى
و خانوادە و هاوڕێکان
و ئەوانەی کە لەوانەوە ڕەویان کردەوە