أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ مِنَ العَيْنِ الرَّحِيمَةْ
تُدَاوِي كُلَّ مَا بِي مِنْ أَمْرَاضٍ سَقِيمَةْ
Ալլահ, [խնդրում եմ Քեզ] հայացք Քո ողորմած աչքից,
Որ բուժում է իմ մեջ եղած բոլոր հիվանդությունները:
أَلَا يَاصَاحْ يَاصَاحْ لَاتَجْزَعْ وَتَضْجَرْ
وَسَلِّمْ لِلمَقَادِيرْ كَي تُحْمَدْ وَتُؤْجَرْ
Օ, ընկեր, մի անհանգստացիր և նեղվիր,
Եվ հանձնվիր ճակատագրին, որպեսզի գովասանք և վարձատրություն ստանաս:
وَكُنْ رَاضِي بِمَا قَدَّرَ المَوْلَى وَدَبَّرْ
وَلَا تَسْخَطْ قَضَا الله رَبِّ العَرْشِ الأَكْبَرْ
Եվ եղիր բավարարված այն ամենով, ինչ Տերը որոշել և կարգավորել է,
Եվ մի դժգոհիր Ալլահի, Մեծագույն գահի Տիրոջ որոշումից:
وَكُنْ صَابِرْ وَشَاكِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Եղիր համբերատար և շնորհակալ
تَكُنْ فَائِـــزْ وَظَافِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Դու կհաջողես և կհաղթես
وَمِنْ أَهْلِ السَّرَائِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Եվ գաղտնիքների մարդկանցից
رِجَالُ اللهِ مِنْ كُلِّ ذِي قَلْبٍ مُنَوَّرْ
مُصَفَّى مِنْ جَمِيعِ الدَّنَسْ طَيِّبْ مُطَهَّرْ
Ալլահի մարդիկ, լուսավոր սրտերի տերերը,
Մաքրված բոլոր կեղտերից, մաքուր և անաղարտ:
وَذِي دُنْيَا دَنِيَّةْ حَوَادِثْهَا كَثِيرَةْ
وَعِيشَتْهَا حَقِيرَةْ وَمُدَّتْهَا قَصِيرَةْ
Եվ այս ստոր աշխարհը՝ իր դժբախտությունները շատ են,
Իր կյանքը աննշան է, և իր ժամանակը կարճ:
وَلَايَحْرِصْ عَلَيْهَا سِوَى أَعْمَى البَصِيرَةْ
عَدِيمِ العَقْلِ لَوْ كَانَ يَعْقِلْ كَانَ أَفْكَرْ
Միայն նա, ում ներքին տեսողությունը կույր է, փնտրում է այն,
Նրա բանականությունը գոյություն չունի, եթե նա օգտագործեր իր բանականությունը, ավելի մտածկոտ կլիներ:
تَفَكَّرْ فِي فَنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Նա կմտածեր դրա կործանման մասին
وَفِي كَثْرَةْ عَنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Եվ դրա դժվարությունների առատության մասին
وَفِي قِلَّةْ غِنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Եվ որքան քիչ է հարստությունը
فَطُوبَى ثُمَّ طُوبَى لِمَنْ مِنْهَا تَحَذَّرْ
وَطَلَّقْهَا وَفِي طَاعَةِ الرَّحْمٰنِ شَمَّرْ
Այսպիսով, երջանիկ և ուրախ է նա, ով զգուշանում է դրանից,
Բաժանվում է դրանից և սկսում է կատարել ալ-Ռահմանի հրահանգները:
أَلَاْ يَا عَيْنْ جُودِي بِدَمْعٍ مِنْكِ سَائِلْ
عَلَى ذَاكَ الحَبِيبِ الَّذِي قَدْ كَانَ نَازِلْ
Օ, աչքերս, առատ արցունքներ ուղարկեք
Այն սիրելիի համար, ով այստեղ էր ապրում:
مَعَانَا فِي المَرَابِعْ وَأَصْبَحْ سَفْرَ رَاحِلْ
وَأَمْسَى القَلبُ وَالبَالْ مِنْ بَعدِهْ مُكَدَّرْ
Մեզ հետ մարգագետիններում, բայց այժմ հեռացել է,
Թողնելով սիրտն ու միտքը վշտով լցված մութ գիշերում:
وَلَكِنْ حَسْبِيَ الله (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Բայց Ալլահը բավական է ինձ համար
وَكُلُّ الأَمْرِ لِلَّه (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Եվ ամեն ինչ Նրա հրամանով է
وَلَا يَبْقَى سِوَى اللَّه (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Եվ ոչինչ չի մնում, բացի Ալլահից
عَلَى البَشَّارْ جَادَتْ سَحَائِبْ رَحْمَةِ البَرّ
وَحَيَّاهُمْ بِرَوحِ الرِّضَا رَبِّي وَبَشَّرْ
Թող բարության ամպերը ողորմությամբ տեղան Բաշշարի վրա
Եվ իմ Տերը ողջունի և ուրախացնի նրանց, իր բարի հաճույքի լուրերով:
بِهَا سَادَاتُنَا وَالشُّيُوخُ العَارِفُونَا
وَأَهْلُونَا وَأَحْبَابُ قَلْبِي نَازِلُونَا
Եվ նույնը մեր տերերի, մեր ուսուցիչների և իմացողների համար,
Մեր ընտանիքների և սիրելիների, և բոլոր նրանց, ովքեր բնակվում են իմ սրտում;
وَمَنْ هُمْ فِي سَرَائِرْ فُؤَادِي قَاطِنُونَا
بِسَاحَةْ تُربُهَا مِنْ ذَكِيِّ المِسْكِ أَعْطَرْ
Նրանք, ովքեր իմ սրտի խորքում են:
Թող նրանք հավերժ ապրեն այն դաշտում, որի հողը ավելի բուրավետ է, քան մաքուր մուշկը:
مَنَازِلْ خَيْرِ سَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
Մեծագույն տերերի գերեզմանները,
لِكُلِّ النَّاسْ قَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
Բոլոր մարդկության առաջնորդները,
مَحَبَّتْهُمْ سَعَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
Նրանց սիրելը իսկական երջանկություն է:
أَلَا يَابَخْتَ مَنْ زَارَهُمْ بِالصِّدْقِ وَانْدَرْ
إِلَيْهِمْ مُعْتَنِي كُلُّ مَطْلُوبُهْ تَيَسَّرْ
Երջանիկ են նրանք, ովքեր անկեղծորեն այցելում են նրանց,
Եվ ովքեր խոստանում են նրանց ջանքեր գործադրել, որպեսզի իրենց բոլոր ցանկությունները կատարվեն: