Oh amigo, non te angusties nin te irrites,

e sométete aos decretos para que sexas louvado e recompensado.

E estea satisfeito co que o Señor decreta e xestiona,

e non resintas o decreto de Alá, o Señor do Trono Maior.

E sexa paciente e agradecido

Serás exitoso e triunfante

E da xente dos segredos

A Xente de Alá, os posuidores de corazóns luminosos,

limpos de toda inmundicia, puros e non contaminados.

E este mundo baixo: as súas desventuras son moitas,

a súa vida é insignificante, e o seu tempo é curto.

Só alguén cuxa visión interior está cega o busca,

a súa intelixencia é inexistente, se usase a súa intelixencia sería máis reflexivo.

Reflexionaría sobre a súa desaparición

E a abundancia das súas dificultades

E o pouco que vale a riqueza

Así que afortunado e feliz é quen se coida dela,

divórcialle dela, e ponse a facer a vontade de al-Rahmān.

Oh ollos meus, envíen abundantes bágoas

por ese amado que vivía aquí.

entre nós nos prados, pero que agora partiu,

deixando o corazón e a mente cheos de tristeza na noite escura!

Pero Alá será suficiente para min

e todo está ao seu mando

e nada perdura salvo Alá

Que as nubes de misericordia do Máis Amable choivan sobre Bashshār

e o meu Señor saúda e tráelles alegría, novas do seu bo pracer.

E tamén para os nosos mestres, os nosos profesores e os gnósticos,

as nosas familias e seres queridos, e todos os que habitan no meu corazón;

Aqueles que están no máis íntimo do meu corazón.

Que vivan para sempre sobre esa chaira cuxo po é máis fragrante aínda que o almizcle puro.

Tumbas dos mellores mestres,

os líderes de toda a humanidade,

¡amarlles é verdadeira fortuna!

Afortunados son aqueles que os visitan sinceramente,

e que lles prometen esforzarse, para que todo o que buscan lles sexa concedido.