Dè an tlachd a tha ann am beatha ach a bhith ann an companaidh nan fuqara?

Is iad na sultanan, na maighstirean, agus na prionnsachan.

Mar sin, dèan caraidean riutha agus ionnsaich dòighean an co-chruinneachaidhean,

Agus cùm do dhleastanasan, eadhon ged a dh’fhaodadh iad do leigeil seachad.

Buannachd às do thìde agus gabh pàirt an-còmhnaidh leotha,

Agus fios agad gu bheil sàsachadh Dhiadhaidh a’ comharrachadh an fheadhainn a tha an làthair.

Dèan sàmhchair èigneachail mura tèid faighneachd dhut, an uairsin can:

‘Chan eil eòlas agam’, agus falaich thu fhèin le aineolas.

Na toir aire do lochdan sam bith, ach an fheadhainn a tha aithnichte annad fhèin

Mar locht follaiseach, soilleir, ged a tha e falaichte.

Lùb do cheann agus iarr maitheanas gun adhbhar follaiseach,

Agus seas aig casan a’ Cheartais, a’ dèanamh leisgeulan air do shon fhèin.

Ma nochdas locht annad, gabh ris, agus stiùir

Do ghuidheachan a dh’ionnsaigh an rud a tha annad a thig bhuat.

Can: ‘Tha do thràillean nas airidh air do mhaitheanas

Mar sin gabh ar leisgeul agus bi coibhneil rinn, O Fuqara

Le bhith a’ toirt buannachd do chàch tha iad air an àrdachadh, oir tha e nan nàdar,

Mar sin na biodh eagal ort gum bi iad a’ peanasachadh no a’ dèanamh cron ort.

Agus ann am fialaidheachd a dh’ionnsaigh nam bràithrean bi gun chrìoch,

A-mach à faireachdainn no tuigse, agus tionndaidh do shealladh ma thuiteas fear dhiubh.

Coimhead air an t-Seannach gu faiceallach na stàitean aige, oir is dòcha

Gum faicear lorg a aonta ort.

Seall dealas agus bi deònach na sheirbheis;

Is dòcha gum bi e toilichte, ach bi faiceallach nach fhaic thu mì-thoileachas.

Oir anns an t-sàsachadh aige tha sin den Chruthaiche agus umhail dha,

Tha e air do thoileachadh, mar sin bi faiceallach nach trèig thu e!

Fios agad gu bheil Slighe nan Daoine a-nis ann an crìonadh,

Agus gu bheil staid an fheadhainn a tha ga shearmonachadh an-diugh mar a chì thu.

Cuin a chì mi Fìor Dhaoine Dhè, agus ciamar a bhios mi a’ faicinn iad,

No mo chluasan a’ cluinntinn naidheachdan mu dheidhinn?

Ciamar as urrainn dhomh no fear mar mise a bhith a’ connspaid riutha

Mu eòlasan spioradail nach eil mi eòlach orra?

Tha gaol agam orra, tha mi modhail riutha, agus tha mi gan leantainn,

Le m’ anam as doimhne - gu sònraichte aon neach am measg iad.

Tha iad nan daoine uasal ann an caractar; ge bith càite an suidh iad,

Bidh an t-àite sin a’ fuireach cùbhraidh bho na lorg aca.

Tha Sufism a’ stiùireadh cuideigin gu luath tro an giùlan;

Tha co-sheirm iomchaidh aca, tlachdmhor dha mo shealladh.

Is iad mo ghràdhach, mo theaghlach, a tha

Am measg an fheadhainn a tha gu pròiseil a’ cumail suas Stiùirichean na Glòir.

Tha mi fhathast air mo aonachadh leotha, air a thoirt còmhla ann an Dia,

Agus troimhe tha ar peacaidhean air am maitheanas agus air am mathanas.

Mar sin, gum bi beannachdan air an Taghte, ar Tighearna

Muhammad, as fheàrr dhiubh a lìonas an geallaidhean.