مَطْلَبِي مِنْ حَبِيبِ القَلْبِ رُؤْيَةْ مُحَيَّاهْ
Mín áheitan til mín kæra er at síggja andlit hansara
مَطْلَبِي مِنْ حَبِيبِ القَلْبِ رُؤْيَةْ مُحَيَّاهْ
رَبِّ حَقِّقْ لِقَلْبِي كُلَّ مَا قَدْ تَمَنَّاهْ
Mítt ynski frá hjartans kæra er at síggja hansara andlit
Harri, ger veruleika fyri mítt hjarta alt, ið eg havi ynskt
فَإِنَّ قِدْ لِي زَمَنْ يَا رَبِّ أَشْتَاقْ رُؤْيَاهْ
بَخِتْ مَنْ شَرَّفَ المَوْلَى بُرُؤْيَةْ عَيْنَاهْ
Tí eg havi, so leingi, Harri, longst eftir at síggja hann
Góð tíðindi til tann, ið Meistarin hevur signað at síggja hann
يَا سَمِيعَ الدُّعَا حَقَّقْ لِذَا القَلِبْ رَجْوَاهْ
طَالَتْ أَيَّامْ بُعْدِي عَنْهُ فَادْرِكْ بِلُقْيَاهْ
O, Tú, sum hoyrir bønir, ger veruleika fyri hetta hjarta sítt vón
Langir hava dagarnir verið uttan hann. Skunda tær at skipa fyri einum fundi við hann
مَا احْسَنَ اوْصَافُهُ العُظْمَى وَمَا احْسَنْ سَجَايَاهْ
عَاشَتِ الرُّوحْ بِهْ فِي أُنُسْ مَا احْسَنُهْ وَاحْلَاهْ
Hvussu vakurt eru hansara undurfullu eginleikar. Hvussu vakurt hansara lyndi
Andin livir í nærleika og treysti gjøgnum hann. Hvussu vakurt! Hvussu hugnaligt!
يَا نَدِيمِي أَدِرْ ذِكْرَهْ عَلَيّْ فَأَنِّي أَهْوَاهْ
وَاذْكُرْ أَيَّامْ فِيهَا قَدْ نَفَحْ طِيبْ رَيَّاهْ
O, felagi, nevna hansara navn, tí eg elski hann!
Nevn dagarnar, tá ið hin reina angin útbreiddi seg
عَرِفْ طَيِّبْ إِذَا مَا شَمَّهُ المَيِّتْ أَحْيَاهْ
جَدِّدُوا لِي صَفَا وَقْتِي وَأُنْسِي بِذِكْرَاهْ
Anda inn angin, sum hin deyði hevði komið til lív við at lukta
Endurnýggja reinleikan av mínum tíðarskeiði og treysti gjøgnum hansara navn
وَاذْكُرُوا لِي عُهُودِي المَاضِيَةْ بَيْنْ أَفْيَاهْ
فَانَّنِي قَدْ رَضِيتِهِ كُلَّ مَا كَانَ يَرْضَاهْ
Minn meg á míni fortíðar sáttmál
Tí eg eri nøgd við alt, ið hann er nøgd við
وَانَّنِي عَبِدْ لُهْ مَمْلُوكْ فِي كُلِّ مَا شَاهْ
لَيْسَ لِي قَصِدْ فِي كُلِّ الوَرَى غَيْرْ إِيَّاهْ
Og eg eri hansara tænari, hann kann gera við meg, sum hann vil
Eg havi ongan annan málsetning í skapanini enn hann
كَمْ وَكَمْ عَبِدْ بِهْ قَدْ طَالْ فِي الكَوْنِ مَبْنَاهْ
كَمْ وَكَمْ سِرّْ عِنْدَ الذِّكْرِ لُهْ قَدْ وَجَدْنَاهْ
Hvussu nógvir tænara, hvørs grundvøllur hevur vart gjøgnum hann
Hvussu nógvir loyndarmál hava vit funnið gjøgnum at nevna hann
قَدْ طَعِمْنَاهْ يَا لِلّٰهْ مَا قَدْ طَعِمْنَاهْ
كَمْ وَكَمْ عَهِدْ لُهْ فِي السِّرِّ مِنَّا حَفِظْنَاهْ
Vit hava upplivað frá honum, frá Allah, tað vit hava upplivað
Hvussu nógvir hansara sáttmálar hava vit goymt í loyndum
يَا سَمِيعَ الدُّعَا وَفِّرْ عَلِيّ مِنْ عَطَايَاهْ
وَاهْلِهِ الكُلِّ وَاوْلَادِهْ وَصَحْبِهْ وَحِبَّاهْ
O, Tú, sum hoyrir bønir, gev mær í fullum máti frá hansara gávum
og fyri alla mína familju, børn, felagar og elskaðar
وَالصَّلَاةُ عَلَيْهِ إِنُّهْ غِنَى مَنْ تَوَلَّاهْ
وَالصَّلَاةُ عَلَيْهْ إِنُّهْ غِنَى مَنْ تَوَلَّاهْ
og bønir veri yvir hann - hann er nóg mikið fyri øll, sum eru trúgv við hann
og bønir veri yvir hann - hann er nóg mikið fyri øll, sum eru trúgv við hann