يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَارَبِّ يَـا عَـالِـمَ الحَـالْ
إِلَيْكَ وَجَّهْتُ الآمَـالْ
Harri mín, vitandi um øll støð,
til tín leiði eg allar vónir
فَامْنُنْ عَلَيْنَا بِالإِقْبَالْ
وَكُنْ لَنَا وَاصْلِحِ البَالْ
Gev okkum tína guddomligu umsorgan,
ver við okkum, og rætt hugarnar
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
ياَرَبِّ يَارَبَّ الأَرْبَابْ
عَبْدُكْ فَقِيرُكْ عَلَى البَابْ
Harri mín, O Harri av Harrum!
Tín trælur og fátæki stendur við dyrnar
أَتَى وَقَدْ بَتَّ الأَسْبَابْ
مُسْتَدْرِكًا بَعْدَ مَا مَالْ
Hann er komin, eftir at hava slitið allar aðrar leiðir
leitað at bøta eftir at hava villst
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَا وَاسِعَ الجُـودِ جُـودَكْ
الخَيْرُ خَيْرُكْ وَعِنْـدَكْ
O víðfevndi í gávum, (vit søkja) tínar gávur
Alt gott er títt og eigur tú
فَـوْقَ الَّـذِي رَامَ عَبْدُكْ
فَادْرِكْ بِرَحْمَتِكْ فِي الحَالْ
(tað sum er) yvir tað, sum tín trælur kundi søkja.
So, bøt við tíni miskunn beinanvegin
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَا مُوجِدَ الخَلْـقِ طُـرّاً
وَمُوسِعَ الكُلِّ بِرّاً
O skapari av allari skapan!
O gevandi av allari víðfevnandi góðsku!
أَسْأَلُكَ إِسْبَالَ سَتْراً
عَلَى القَبَائِحْ وَالْاخْطَالْ
Eg biði, at tú kastar niður eitt forhang
yvir allar ljótar gerðir og dárskap
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَامَنْ يَرَى سِرَّ قَلْبِي
حَسْبِي اطِّلَاعُكَ حَسْبِي
O tú, sum sær veruleikan í mínum hjarta!
Tín vitan er veruliga nóg mikið fyri meg
فَامْحُ بِعَفْوِكَ ذَنْبِي
واصْلِحْ قُصُودِي وَالأَعْمَالْ
So, strika við tíni fyrigeving mína synd
og rætt míni ætlanir og gerðir
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
رَبِّى عَلَيْكَ اعْتِمَادِي
كَمَا إِلَيْكَ اسْتِنَادِي
Harri mín! Á teg er mín treysti
eins og mín treyst er í tær
صِدْقاً وَأَقْصَـى مُرَادِي
رِضَاؤُكَ الدَّائِمُ الحَـالْ
- í sannleika, og mín longsta mál
er tín æviga søta gleði.
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَا رَبِّ يَا رَبِّ إِنِّي
أَسْأَلُكَ العَفْوَ عَنِّي
Harri mín, Harri mín! Veruliga eg
biði teg at fyrigeva mær
وَلَمْ يَخِبْ فِيكَ ظَنِّي
يَا مَالِكَ الـمُلْكِ يَا وَالْ
Mín meining hevur ongantíð verið í vanda viðvíkjandi tær
O eigari av allari vald, O varðari!
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
أَشْكُو إِلَيْكَ وَأَبْكِي
مِنْ شُؤْمِ ظُلْمِي وَإِفْكِي
Eg klagi til tín, meðan eg gráti,
um illskapin av mínum órætti og lygn
وَسُوءِ فِعْلِي وَتَرْكِي
وَشَهْوَةِ القِيـلِ وَالقَـالْ
og illu av mínum gerðum og mínum fráfalli
og um mín hug til hesa vanvirðiligu verð
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
وَحُبِّ دُنْيَا ذَمِيمَةْ
مِنْ كُلِّ خَيْرٍ عَقِيمَةْ
sum er tóm fyri nakað gott
Í henni búgva allar royndir,
فِيهَا البَلَايَا مُقِيمَةْ
وَحَشْوُهَا آفَاتْ وَاشْغَالْ
og hon er fylt við royndum og upptøkum
O ve til mín sál, sum villleiðir
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَا وَيْحَ نَفْسِي الغَوِيَّةْ
عَنِ السَّبِيلِ السَّوِيَّةْ
frá beinari leið;
hon eggjar meg støðugt
أَضْحَتْ تُرَوِّجْ عَلَيَّهْ
وَقَصْدُهَا الجَاهُ وَالـمَالْ
og hennara mál er støða og ríkidømi
Harri mín, hon hevur yvirvunnið meg
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَا رَبِّ قَدْ غَلَبَتْنِي
وَبِالأَمَانِي سَبَتْنِي
og fangað meg við falskum vónum
og í njótingum hevur hon veiknað meg
وَفِي الحُظُوظِ كَبَتْنِي
وَقَيَّدَتْنِي بِالأَكْبَـالْ
og bundið meg í ketur
Eg søki tín hjálp, Harri mín,
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
قَدِ اسْتَعَنْتُكَ رَبِّي
عَلَى مُدَاوَاةِ قَلْبِي
í viðgerðini av mínum hjarta
og í loysingini av mínum knútum av sorg.
وَحَلِّ عُقْدَةِ كَرْبِي
فَانْظُرْ إِلَى الغَمِّ يَنْجَالْ
Hygg, so, á sorgina, sum ringar.
Harri mín, O besti av teimum, sum nøkta!
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَا رَبِّ يَا خَيْرَ كَافِي
أَحْلِلْ عَلَيْنَـا العَوَافِي
Send alla lætta yvir okkum
tí einki er fjalt
فَلَيْسَ شَيْئْ ثَمَّ خَافِي
عَلَيْكَ تَفْصِيـلْ وَإِجْمَـالْ
frá tær, lítið ella stórt.
Harri mín, tín trælur er við tíni dyr.
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَا رَبِّ عَبْدُكْ بِبَابِكْ
يَخْشَى أَلِيمَ عَذَابِكْ
Hann óttast pínsluna av tínum straffi
og vónar fyri tína løn
وَيَرْتَجِي لِثَوَابِكْ
وَغَيْثُ رَحْمَتِـكْ هَطَّالْ
og tann altíð ríkiliga regnið av tíni miskunn.
Hann er komin til tín við sínum umberingum,
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
وَقَد أَتَاكَ بِـعُذْرِهْ
وَبِانْكِسَارِهْ وَفَقْرِهْ
sínum brotni, og fátækradømi,
so sigra við tínum lætta hansara trupulleikar -
فَاهْزِم بِيُسْرِكَ عُسْرِهْ
بِمَحْضِ جُودِكَ وَالإِفْضَالْ
við tínum reina gávum og vælvild.
Vælsigna hann at gera eina slíka umvending
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
وَامْنُنْ عَلَيْهِ بِتَوْبَةْ
تَغْسِلْهُ مِنْ كُلِّ حَوْبَةْ
sum vaskar hann av allari synd.
Verja hann frá teimum illum avleiðingum
وَاعْصِمْـهُ مِـنْ شَرِّ أَوْبَةْ
لِكُلِّ مَا عَنْـهُ قَدْ حَالْ
av øllum, sum er hent frá honum.
Tí tú ert meistari av øllum
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
فَأَنْتَ مَوْلَى الـمَوَالِي
الـمُنْفَرِدْ بِالكَمَالِ
tann einasti í fullkomileika.
Í upphevjing, og hægsta
وَبِالعُلَا وَالتَّعَالِي
عَلَوَْتَ عَنْ ضَرْبِ الأَمْثَالْ
tú ert yvir øllum sløgum av dømi.
Tín gáva, tín vælvild, og tín góðska
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
جُودُكْ وَفَضْلُكْ وَبِرُّكْ
يُرْجَى وَبَطْشُكْ وَقَهْرُكْ
eru vónað; tín styrki og tín valdsstøða
eru óttað; tín áminning og tín takksemi
يُخْشَى وَذِكْرُكْ وِشُكْرَكْ
لَازِمْ وَحَمْدُكْ وَالِإجْلَالْ
eru kravd, eins og tín lovprísan og upphevjing.
Harri mín, tú ert mín hjálpari.
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
يَا رَبِّ أَنْتَ نَصِيرِي
فَلَقِّنِي كُلَّ خَيْرِي
Eggja meg til alt tað góða í mær
og ger tínar urtagarðar til mín endaliga bústað
وَاجْعَلْ جِنَانَكْ مَصِيرِي
وَاخْتِمْ بِالإِيْمَانِ الآجَالْ
og innsigla við trúgv lívstíðirnar.
Send signingar í hvørjum støði
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
وَصَلِّ فِي كُلِّ حَالَةْ
عَلَى مُزِيلِ الضَّلَالَةْ
yvir hann, sum strikaði villleiðing,
hann, sum gazellan talaði við,
مَنْ كَلَّمَتْهُ الغَزَالَةْ
مُحَمَّدِ الهَـادِيِ الـدَّالْ
Muhammad, leiðarin, leiðarin
Og allur lovur er til Allah saman við takksemi
يَا عَالِمَ السِّرِّ مِنَّا
لَا تَهْتِكِ السِّتْرَ عَنَّا
O vitandi av okkara innaru støðum,
ikki avdúka okkum
وَعَافِنَا وَاعْفُ عَنَّا
وَكُنْ لَنَا حَيْثُ كُنَّا
Gev okkum lætta og fyrigev okkum
og ver við okkum, hvar vit enn eru
وَالحَمْدُ ِلِله شُكْرَا
عَلَى نِعَـمْ مِنْهُ تَـتْرَى
fyri allar hansara signingar, sum ongantíð steðga.
Vit lovprísa honum í loyndum og alment
نَحْمَدْهُ سِرًّا وَجَهْرَا
وَبِالغَدَايَا وَالآصَالْ
um morgunin og kvøldið.