يَا اللهُ يَا اللهُ يَا اللهُ
بِحَقِّ طَهَ المُصْطَفَى يَا رَبَّنَا
Ó Allah, Ó Allah, Ó Allah,
við rættinum hjá Ṭāhā, hin Útvaldi, Ó Harri
وَ ارْحَمْ إِلَهِي ضَعْفَنَا
فَنَحْنُ قَوْمٌ ضُعَفَا
Gevið miskunn, Ó Gud, yvir okkara veiku støður
vit eru veruliga veik fólk
نَادَمْتُهُ عَلَى الصَّفَا
فَطَابَ عَيْشِي وَ صَفَا
Eg drakk við honum hin reina drykk
og lív mítt gjørdist gott og reint.
وَ كُنْتُ أَهْوَى قُرْبَهُ
وَ وَصْلَهُ فَأَسْعَفَا
Eg tráði eftir nærleika hansara
og samband, so hann kom skjótt til mín hjálp.
وَ لَيْسَ عِنْدِي حَالَةٌ
تُوحِشُنِي مِثْلُ الجَفَا
Tað er eingin støða hjá mær
sum fremmandger meg sum at verða vrakaður burtur.
فَكُلُّ مَنْ عَنَّفَنِي
فِي حُبِّهِ مَا أَنْصَفَا
Øll tey, sum hava skeldað meg
fyri at elska hann, hava ikki verið rættvís.
لِلّهِ خِلٌّ صَادِقٌ
عَهِدْتُهُ عَلَى الْوَفَا
Fyri Allahs skuld, hann er ein sannur vinur
Eg svór trúskap við honum við fullkomnari trúfesti.
وَصَفَهُ الْوَاصِفُ لِي
وَ هْوَ عَلَى مَا وَصَفَا
Nøkur hava lýst hann fyri mær
og hann er júst sum tey lýstu.
أَسْقَمَنِي هِجْرَانُهُ
فَكَانَ بِالْوَصْلِ الشِّفَا
At vera burtur frá honum hevur gjørt meg sjúkan,
og bert í einleika er lekidómurin.
إِذَا أَسَأْتُ أَدَبِي
فِي حَقِّهِ عَنِّي عَفَا
Um eg vísti ringa siðvenju
í mun til rætt hansara, fyrigevur hann mær.
بِهِ اغْتَنَيْتُ فَهْوَ لِي
غِنًى وَ حَسْبِي وَ كَفَى
Gjøgnum hann eri eg vorðin ríkur; tí hann er mín
ríkidómur, mín nøgdir, og hann er nóg mikið.
يَا أَيُّهَا البَرْقُ الَّذِي
مِنْ حَيِّهِ قَدْ رَفْرَفَا
Ó ljóssins skot,
sum glitrar frá hansara býlingi -
أَظْهَرْتَ مِنْ وَجْدِي الَّذِي
فِي مُهْجَتِي قَدِ اخْتَفَى
tú hevur gjørt mína gleði sjónliga
sum lá fjald í míni sál.
ذَكَّرْتَنِي عَهْداً مَضَى
وَ طِيبَ عَيْشٍ سَلَفَا
Tú minti meg á eina svorin lyfti langt síðani
og reinleikan av einum lívi, sum er farið.
كُنْتُ بِهِ فِي غِبْطَةٍ
بِبُرْدِهَا مُلْتَحِفَا
Eg var umvavdur í øvund
av hansara (lívsins) kápu, sum var borið.
يَدُورُ فِيمَا بَيْنَنَا
كَأْسٌ مِنَ الوُدِّ صَفَا
Gingið millum okkum
var ein skál av kærleika, sum er rein.
طَابَتْ بِهِ أَرْوَاحُنَا
وَ هَمُّهَا قَدِ انْتَفَى
Við henni vóru sálir okkara nøgdar
og hansara (lívsins) stúranir allar steðgaðu.
يَا رَبَّنَا يَا رَبَّنَا
غِثْنَا بِقُرْبِ الـمُصْطَفَى
Ó Harri, Ó Harri,
skunda til okkara hjálp við at geva nærleika til hin Útvalda
فَإِنَّهُ زَادَتْ بِهِ الــ
أَرْوَاحُ مِنَّا شَغَفَا
Veruliga, í kærleika hava
sálir okkara nógv økt
فَارْحَمْ إِلَهِي ضَعْفَنَا
فَنَحْنُ قَوْمٌ ضُعَفَا
So, gevið miskunn, Ó Gud, yvir okkara veiku støður
vit eru veruliga veik fólk
لَا نَسْتَطِيعُ الصَّبْرَ عَنْ
مَحْبُوبِنَا وَلَا الْجَفَا
Vit kunnu ikki bera við toli
at vera burtur frá okkara elskaða, ei heldur at verða vrakað
فَاكْشِفْ إِلَهِي ضُرَّنَا
يَا خَيْرَ مَنْ قَدْ كَشَفَا
So, lætta, Ó Gud, okkara trongd
Ó Besti av teimum, sum veita lætta.
وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِلِقَا
الـمَحْبُوبِ جَهْراً وَ خَفَا
Og gevið okkum signingina
av at møta hin Elskaða, alment og í loyndum.
وَ صَلِّ يَا رَبِّ عَلَى
أَعْلَى البَرَايَا شَرَفَا
Og send signingar, Ó mín Harri, yvir
tað mest upphevda av skapan í heiðri,
وَ آلِهِ وَ صَحْبِهِ
وَ مَنْ لَهُمْ قَدِ اقْتَفَى
yvir hansara familju, hansara felagar,
og øll tey, sum fylgdu teimum.