Við dyrnar hjá Harra okkara hava vit lagt okkara byrðar,

vónandi at fáa frá Honum gávur, nøgdsemi og góðkenning.

Oftasti, Besti Gávugevari, gev okkum hvørja ynski,

og gev okkum eitt gott endamál frá Tær, tá lívið endar.

Gev okkum nærleika til Tín og eina framúr fund,

og komu so at vit kunnu síggja Teg gjøgnum spegilin av Ṭā-Hā, Sendiboðnum.

Harri okkara, hygg á okkum og hoyr hvat vit siga.

Tak ímóti okkara bønum, tí vit standa við Tína dyr.

Gestir við Tína dyr, og—Allah—vit fara ongantíð frá teimum.

Vit hava eina stóra góðsku av Tær og víðkaða vón.

Og við fíggindans hálsar, við Tær Allah, vit álop.

Í mánaðinum Ramadan hava vit reist við eyðmýkt og tørv.

Vit ynskja eina gávu, við hvørji øll okkara vit verða reinsað,

so at vit verða sannir í at fylgja leiðini hjá Stóru Monnunum hjá Allah.

Leiðin av taqwa og leiðbeining, ikki leiðin av prátarum.

Allah, vit leita eftir Tær, Tú, hvørs vald ongantíð endar.

Síðani senda vit signingar yvir Hin Útvalda, Ṭā-Hā, Sendiboðin.

Og Familjuna og Felagar—hvar enn ein bøn verður góðtikin.