Undir dyrnar av vón, banki eg í hvørjari støðu

Dyrnar eru víðar, og tann, sum stendur við tær, fær vakurleika

Hoyrið, elskaðu, tað besta ráðið

Og hoyrið frá tunguni av sannleika sannleikan í orðunum

Profeturin er mín verji, eg vitni einki annað enn hansara vakurleika

Tað festi seg í hjarta mínum, at sannleikin er tað, hann segði

Hann bar byrðuna okkara, o besti av teimum, sum bera

Hann er útdeilarin, og vælsignaður er hann á Dómsdegi

Harri okkara skapti einki í alheiminum sum hann

Hann er tann fyrsti og tann síðsti, og hæddirnar eru hansara skuggar

Og økið av forbøn á Dómsdegi er hansara øki

Gud heiðraði hansara eginleikar og virðaði hansara dygdir

Gud stórtók hansara støður og heiðraði hansara eginleikar

Hann hevur størsta virðing í fundinum, og merkið er hansara

Hann hevur fyrimun, og so er miðilin hansara rættur

Harri, tænari tín biður teg gjøgnum hann, so góðtak hansara bøn

Stuðla, stuðla herunum av sannleika, o Majestetiska

Og sigra, sigra fólkið av harðræði og fólkið av villleiðing

Samein samkomuna við Ahmad, meistara av boðberunum

Og rættaðu umstøðurnar hjá fólki í tíðini gjøgnum hann skjótt

Og rættaðu umstøðurnar hjá fólki í tíðini gjøgnum hann skjótt

Ger okkara tíðir góðar, so vit stíga upp stigini av leiðbeining

Í hansara nærveru, verða vit givin at drekka, o Guð mín, hin reinasta drykk

Hvørja løtu smakka vit, o Gávugevari, hansara samband

Harri, send vælsignilsi yvir hann í hvørjum máli og støðu

Og yvir hansara familju og fylgisveinar so leingi sum vit hoyra orðini