حَـنَّ قَـلْـبِـي إِلَـيْـكْ
صَـلَّـى رَبِّـي عَـلَـيْـكْ
Hjarta mítt leingist eftir tær
Harri mín biður fyri tær
كَـيْـفَ لا أَهْـوَاكْ
وَالْـجَـمَـالُ لَـدَيْـكْ
Hvussu kann eg ikki elska teg
Tá ið vakurleikin er tín
أَنْـتَ زَيْـنُ الـنَّـاسْ
عَـاطِـرُ الأَنْـفَـاسْ
Tú ert prýði manna
Tú angar luftina við hvørjum anda
يُـسْـعِـدُ الْـجُـلَّاسْ
بِـالـسَّـمَـاعِ لَـدَيْـكْ
Tú gleðir samkomuna
Við lovsongum sungnum í tíni nærveru
يَـا هُـدَى الْـحَـيْـرَانْ
فِـي مَـدَى الأَزْمَـانْ
Ó leiðari hinna villu
Gjøgnum øldirnar
يَـلْـجَـأُ الـثَّـقَـلَانْ
فِـي الْـمَـعَـادِ إِلَـيْـكْ
Menniskju og jinn søkja skjól
Í hinum heiminum við tær
أَنْـتَ يَـا مُـخْـتَـارْ
جَـامِـعُ الأَسْـرَارْ
Tú, ó útvaldi
Savnari av loyndum
يَـرْتَـقِـي الْـحُـضَّـارْ
بِـالـصَّـلَاةِ عَـلَـيْـكْ
Luttakararnir stíga upp
Við at senda bønir til tín
يَـا عَـظِـيـمُ الـشَّـأْنْ
قُـلْ إِنَّـنِـي بِـأَمَـانْ
Ó stórur í virði
Sig at eg eri tryggur
أَسْـأَلُ الـرَّحْـمَـنْ
أَنْ يُـصَـلِّـي عَـلَـيْـكْ
Eg biði hin Miskunnsama
Um at senda bønir til tín