آداب الطريق
Siðir Vegsins
مَا لَذَّةُ العَيْشِ إِلَّا صُحْبَةُ الفُقَرَا
هُمُ السَّلَاطِينُ وَالسَّادَاتُ وَالأُمَرَا
Hvat gleði er í lívinum uttan felagsskapin við fukara?
Teir eru sultanar, harrar og prinsar.
فَاصْحَبْهُمُو وَتأدَّبْ فِي مَجَالِسِهِمْ
وخَلِّ حَظَّكَ مَهْمَا قَدَّمُوكَ وَرَا
So ver vinur teirra og lær háttalag teirra í samkomum,
Og halt tíni skyldur, sjálvt um teir ikki ansa tær.
وَاسْتَغْنِمِ الوَقْتَ وَاحْضُرْ دَائِمًا مَعَهُمْ
وَاعْلَمْ بِأنَّ الرِّضَا يَخْتَصُّ مَنْ حَضَرَا
Fá gagn av tínum tíð og luttak altíð við teimum,
Og vita at guddommilig nøgdsemi eyðkennir tann, sum er til staðar.
وَلَازِمِ الصَّمْتَ إِلَّا إِنْ سُئِلْتَ فَقُلْ
لَا عِلْمَ عِنْدِي وَكُنْ بِالجَهْلِ مُسْتَـتِرَا
Ger tøgn til skyldu, uttan tú verður spurdur, so sig:
‘Einki vitan havi eg’, og fjálga teg við fáfrøði.
وَلَا تَرَ العَيْبَ إِلَّا فِيكَ مُعْتَقِدًا
عَيْبًا بَدَا بَيِّنًا لَكِنَّـهُ اسْتَتَرَا
Sjá ikki nakran brek, uttan tað viðurkenda í tær sjálvum
Sum eitt opið, týðiligt brek, tó tað er fjalt.
وَحُطَّ رَأْسَكَ وَاسْتَغْفِرْ بِلَا سَبَبٍ
وَقُمْ عَلَى قَدَمِ الإِنْصَافِ مُعْتَذِرَا
Boygg høvdið og bið um fyrigeving uttan ávísan orsøk,
Og statt við rættvísisins føtur, gerandi umberingar fyri teg sjálvan.
وَإِنْ بَدَا مِنْكَ عَيْبٌ فَاعْتَرِفْ وَأَقِمْ
وَجْهَ اعْتِذَارِكَ عَمَّا فِيكَ مِنْكَ جَرَى
Um eitt brek vísir seg í tær, viðurkenna tað, og stýra
Tínum bønum móti tí, sum kemur frá tær.
وَقُلْ عُبَيْدُكُمُ أَوْلَى بِصَفْحِكُمُ
فَسَامِحُوا وَخُذُوا بِالرِّفْقِ يَا فُقَرَا
Sig: ‘Tínir trælir eru meira verdir enn vit av tíni fyrigeving
So fyrigev okkum og ver mildur við okkum, Oh Fukara
هُمْ بِالتَّفَضُّلِ أَوْلَى وَهْوَ شِيمَتُهُمْ
فَلَا تَخَفْ دَرَكًا مِنْهُمْ وَلَا ضَرَرَا
Við at geva øðrum fyrimun eru teir upphevjaðir, tí tað er í teirra náttúru,
So óttast ikki at teir fara at revsa ella skaða teg.
وَبِالتَّفَتِّي عَلَى الإِخْوَانِ جُدْ أَبَدًا
حِسًّا وَمَعْنًى وَغُضَّ الطَّرْفَ إِنْ عَثَرَا
Og í storsinni móti brøðrunum ver altíð óavmarkaður,
Úr kenslu ella fatan, og vend tínum eygum burtur um ein teirra snávar.
وَرَاقِبِ الشَّيْخَ فِي أَحْوَالِهِ فَعَسَى
يُرَى عَلَيْكَ مِنَ اسْتِحْسَانِهِ أَثَرَا
Fylg við Shaykh ávarsliga í hansara støðum, tí kanska
Eitt spor av hansara góðkenning verður sætt á tær.
وَقَدِّمِ الجِدَّ وَانْهَضْ عِنْدَ خِدْمَتِهِ
عَسَاهُ يَرْضَى وَحَاذِرْ أَنْ تَكُنْ ضَجِرَا
Vís álvara og ver spentur í hansara tænastu;
Kanska hann verður nøgdur, men varnast lest tú sært ónøgd.
فَفِي رِضَاهُ رِضَى البَارِي وَطَاعَتِهِ
يَرْضَى عَلَيْكَ وَكُنْ مِنْ تَرْكِهَا حَذِرَا
Tí í hansara nøgdsemi er tað av Skaparanum og lýdni móti Honum,
Hann hevur givið tær Sítt góðkenning, so varnast lest tú sleppir tí!
وَاعْلَمْ بِأنَّ طَرِيقَ القَوْمِ دَارِسَةٌ
وَحَالُ مَنْ يَدَّعِيهَا اليَوْمَ كَيْفَ تَرَى
Vita at Vegur Fólksins er nú dekadent,
Og at støðan hjá tí, sum prædikar tað í dag, er sum tú sært.
مَتَى أَرَاهُمْ وَأَنَّـى لِي بِرُؤْيَتِهِمْ
أَوْ تَسْمَعُ الأُذْنُ مِنِّي عَنْهُمُ خَبَرَا
Nær skal eg síggja veruliga Fólk Guds, og hvussu skal eg hava sjón av teimum,
Ella míni oyru at hoyra tíðindi frá teimum?
مَنْ لِي وَأَنَّـى لِمِثْلِي أَنْ يُزَاحِمَهُمْ
عَلَى مَوَارِدَ لَمْ أُلْفِ بِهَا كَدَرَا
Hvussu kann eg ella ein sum eg stríðast við teimum
Yvir andaligar upplivingar, um hvussu eg ikki eri kunnugur?
أُحِبُّهُمْ وَأُدَارِيهِمْ وَأُوثِرُهُمْ
بِمُهْجَتِي وَخُصُوصًا مِنْهُمُ نَفَرَا
Eg elski teir, eri høviskur við teir, og fylgi teimum,
Við mínum innasta sál- serliga ein persón millum teirra.
قَوْمٌ كِرَامُ السَّجَاَيَا حَيْثُمَا جَلَسُوا
يَبْقَى المَكَانُ عَلَى آثَارِهِمْ عَطِرَا
Teir eru eitt fólk tignarligt í karakter; hvar teir sita,
Tann staður verður verandi angandi frá teirra spor.
يُهْدِي التَّصَوُّفُ مِنْ أَخَلَاقِهِمْ طُرَفًا
حُسْنُ التَّأَلُّفِ مِنْهُمْ رَاقِنِي نَظَرَا
Sufism leiðir ein skjótt við teirra atferð;
Ein hóskandi samljóð er teirra, gleðiligt fyri míni sjón.
هُمْ أَهْلُ وُدِّي وَأَحْبَابِي الَّذِينَ هُمُ
مِمَّنْ يَجُرُّ ذُيُولَ العِزِّ مُفْتَخِرَ
Teir eru mínir elskaðir, mín familja, sum
Eru millum teirra, sum stolt halda uppi Helms of Glory.
لَا زَالَ شَمْلِي بِهِمْ فِي اللهِ مُجْتَمِعًا
وَذَنْبُنَا فِيهِ مَغْفُورًا وَمُغْتَفَرَا
Eg eri sameindur við teimum enn, samanførdur í Gudi,
Og gjøgnum Hann eru okkara syndir fyrigivnar og fyrigivnar.
ثمَُّ الصَّلَاةُ عَلَى المُخْتَارِ سَيِّدِنَا
مُحَمَّدٍ خَيْرِ مَنْ أَوْفَى وَمَنْ نَذَرَا
So má signingar vera yvir Tann Útvalda, okkara Harra
Muhammad, tann besti av teimum, sum uppfylla sínar lyftir.