Hvat gleði er í lívinum uttan felagsskapin við fukara?

Teir eru sultanar, harrar og prinsar.

So ver vinur teirra og lær háttalag teirra í samkomum,

Og halt tíni skyldur, sjálvt um teir ikki ansa tær.

Fá gagn av tínum tíð og luttak altíð við teimum,

Og vita at guddommilig nøgdsemi eyðkennir tann, sum er til staðar.

Ger tøgn til skyldu, uttan tú verður spurdur, so sig:

‘Einki vitan havi eg’, og fjálga teg við fáfrøði.

Sjá ikki nakran brek, uttan tað viðurkenda í tær sjálvum

Sum eitt opið, týðiligt brek, tó tað er fjalt.

Boygg høvdið og bið um fyrigeving uttan ávísan orsøk,

Og statt við rættvísisins føtur, gerandi umberingar fyri teg sjálvan.

Um eitt brek vísir seg í tær, viðurkenna tað, og stýra

Tínum bønum móti tí, sum kemur frá tær.

Sig: ‘Tínir trælir eru meira verdir enn vit av tíni fyrigeving

So fyrigev okkum og ver mildur við okkum, Oh Fukara

Við at geva øðrum fyrimun eru teir upphevjaðir, tí tað er í teirra náttúru,

So óttast ikki at teir fara at revsa ella skaða teg.

Og í storsinni móti brøðrunum ver altíð óavmarkaður,

Úr kenslu ella fatan, og vend tínum eygum burtur um ein teirra snávar.

Fylg við Shaykh ávarsliga í hansara støðum, tí kanska

Eitt spor av hansara góðkenning verður sætt á tær.

Vís álvara og ver spentur í hansara tænastu;

Kanska hann verður nøgdur, men varnast lest tú sært ónøgd.

Tí í hansara nøgdsemi er tað av Skaparanum og lýdni móti Honum,

Hann hevur givið tær Sítt góðkenning, so varnast lest tú sleppir tí!

Vita at Vegur Fólksins er nú dekadent,

Og at støðan hjá tí, sum prædikar tað í dag, er sum tú sært.

Nær skal eg síggja veruliga Fólk Guds, og hvussu skal eg hava sjón av teimum,

Ella míni oyru at hoyra tíðindi frá teimum?

Hvussu kann eg ella ein sum eg stríðast við teimum

Yvir andaligar upplivingar, um hvussu eg ikki eri kunnugur?

Eg elski teir, eri høviskur við teir, og fylgi teimum,

Við mínum innasta sál- serliga ein persón millum teirra.

Teir eru eitt fólk tignarligt í karakter; hvar teir sita,

Tann staður verður verandi angandi frá teirra spor.

Sufism leiðir ein skjótt við teirra atferð;

Ein hóskandi samljóð er teirra, gleðiligt fyri míni sjón.

Teir eru mínir elskaðir, mín familja, sum

Eru millum teirra, sum stolt halda uppi Helms of Glory.

Eg eri sameindur við teimum enn, samanførdur í Gudi,

Og gjøgnum Hann eru okkara syndir fyrigivnar og fyrigivnar.

So má signingar vera yvir Tann Útvalda, okkara Harra

Muhammad, tann besti av teimum, sum uppfylla sínar lyftir.