Gadewch fi, oherwydd mae'r un rwy'n ei garu wedi fy ngalw,

Ac i mi, mae wedi datgelu arwyddion llawenydd.

Ac mae wedi egluro i mi'r ystyron cynnil,

Gyda sicrwydd, pan ddatgelodd y llen

Rhoddodd i mi yfed a byddwn yn aberthu fy hun dros bwy roddodd i mi yfed

Yn wir, i Dduw y mae'r gwin hwnnw

Ac fe ryddhaodd y cyffion ar ôl cael ei brofi

A rhoddodd i mi bob math o haelioni

Ac mewn cariad, eglurodd fy mwriad a fy stad

Gyda duwioldeb, cadwodd fi i ffwrdd o feirniadaeth.

Pasiodd fy amser mewn gwybodaeth a duwioldeb

Ac yn y Bywyd Arall, i'r cartref parhaol.

A phan arweiniodd arweinydd y carfan fi,

I lethr purdeb, rhwng Ramat.

Ymatebais iddo, ac ni phlygiwyd fy ngyfrwy

I wrthnyswr neu bobl feirniadaeth.

Ac mae'n ddigon i mi fy mod wrth y drws,

Ar y trothwy, hyd Ddydd y Farn.

Gofynnwch i mi, oherwydd cariad yw fy nghrefft a fy stad,

Ac rwyf wedi dod, O fy ffrind, yn was.

Roeddem yn bresennol gyda nhw wrth win Dini,

Ar yr hwn y glawiodd y cymylau arnynt.

Ac yn eu meddwdod, ni dystion nhw i ail,

Ac rhwng nhw, mae arwydd gan yr Arglwydd.

Arwydd sy'n pwyntio at Ei foddhad bob eiliad,

Ac nid ydynt yn ofni edifeirwch ei ganlyniadau.

Iddynt hwy mae rhoddion helaeth o ras,

Trwy'r rhain cawsant yr arweinyddiaeth.

Efallai gyda nhw, byddwn yn cyrraedd cartref y gerddi,

A bydd y Proffwyd yn ein harwain, arweinwyr y ffordd.

Arno, boed i Allah fendithio bob eiliad,

A'i deulu, fel mae colomen y bore yn canu.