Trwyddot ti, mae dyddiau ein bywydau yn llawen,

Ac mae dy bresenoldeb wedi ennoblu'r holl fydysawdau.

Ti sydd wedi derbyn pob nodwedd glodwiw,

Felly llawenhau! Mae'r baneri wedi'u hagor i ti.

Rhoddodd y Gwarcheidwad anrheg i ti,

Na all y pinau ei esbonio.

Ti yw'r cyntaf ym mhob rhinwedd,

Felly cer ymlaen, oherwydd ti yw Imam pawb.

Mae pob nodwedd o anrhydedd wedi'i gynnwys ynot ti,

I ti mae dyrchafiad, gogoniant, a mawredd.

Ti sydd wedi cael pob harddwch yn ei gyfanrwydd,

Ac mae goleuni dy wyneb yn dileu'r tywyllwch.

Ti yw'r un y mae ei ddisgrifiad wedi syfrdanu'r huawdl,

Ac mae ei harddwch wedi swyno deall pobl.

O Cyntaf, ti sydd wedi cael blaenoriaeth gan Allah,

Yr un y mae ei ewyllys, ffafr, a bendith yn dragwyddol.

Pan fyddi'n ymddangos i dystio yn y Bywyd Arall,

Bydd dy enaid, ymhlith yr holl ddynolryw, yn flaenaf.

Mae rhoddion yr Arglwydd wedi'u tywallt arnat ti,

Mae hyn wedi'i gyflawni gan Ei ddyfarniad a'i reolaeth.

Nid oes neb wedi cyrraedd anrhydedd na gwerth fel dy un di,

Ac mae gan bob person o ddyrchafiad a chymdogaeth eu safle.

Allah yw'r Goruchaf! Pryd bynnag y cyrhaeddaist safle,

Galwodd dyhead arnat ti, "Parhau ymlaen!"

Parhaist i ddyrchafu ac esgyn,

Ac roedd yr angylion yn y nefoedd yn dy wasanaethu.

Dewisodd Allah Di i siarad ag Ef ar ôl

Pasio'r hyn na allai'r deall ei ddeall.

Daethost yn agos ato Ef mewn gwirionedd

Sy'n aneglur i'n dealltwriaeth.

Cyrhaeddaist, "neu'n agosach" a dyna oedd y gwahaniaeth mwyaf,

Ac mae cyfrinachau'r Anwylyd yn uchel.

Bydd yn llawen gyda'r gyfrinach a roddwyd i ti

A chymdogaeth, mawredd, ac anrhydedd.

O'r Presenoldeb Uchel a Sanctaidd,

Derbyniaist gyfarchion a heddwch.

Clywaist yr hyn na ellir ei glywed,

Ac deallaist yr hyn y mae eraill yn cysgu iddo.

Ni all y deallau ddychmygu'r realiti

O'r datguddiad a'r ysbrydoliaeth a dderbyni di.

O Feistr y Ddau Fyd, O Orau'r Creu,

Mae'r un sy'n gobeithio ynot ti wedi llunio'r llinellau hyn yn ffyddlon.

Gwas sy'n parhau i fod yn danbaid mewn cariad atat ti,

Ac yn dyheu ac yn hiraethu amdanat ti.

Cariad sydd wedi cymryd gafael yn fy nghalon,

Mae ei dân ynot fi wedi gosod fy nghanol yn fflam.

Felly achub ef, O achubwr y trueni, gyda chwyth,

Sy'n iacháu ei salwch a'i afiechydon.

A ffafria ef gyda golwg sy'n tynnu

Rhwd a thywyllwch o'i galon.

Y mae ei dynerwch yn ymestyn i'w gyfrinach,

Yn cryfhau ei Iman ac Islam.

Ac mae'n parhau'n uniongyrchol ar dy Lwybr Union,

Trwy wybodaeth mae ei draed yn aros yn gadarn.

O un yr wyf yn dibynnu arno ym mhopeth

Yr wyf yn ceisio, ac oddi wrtho yr wyf yn gobeithio am ffafrau a bendith.

Pryd bynnag y mae'r gobeithion yn dy geisio di,

Maent yn derbyn o'r haelioni dy roddion y tu hwnt i'w dymuniadau.

Rwy'n sefyll wrth y drws, a ti yw'r mwyaf o'r hyn a geisir,

Y mae'r eneidiau a'r cyrff yn dyheu amdano.

Caniatâ a ffafria fi gyda chysylltiad,

Oherwydd yn fy nghalon mae hiraeth a thân cariad.

A bydded bendithion Allah arnat ti, O Faner Canllaw,

Pryd bynnag y mae colomennod yn coo ar ganghennau.

Ac arnat ti Teulu a Chyfeillion, y Blaenaf

Maent wedi rhagori, oherwydd Cyfeillion y Nobl a bonheddig.