أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ مِنَ العَيْنِ الرَّحِيمَةْ
تُدَاوِي كُلَّ مَا بِي مِنْ أَمْرَاضٍ سَقِيمَةْ
О Аллах, [прашу Цябе] позір з Тваёй міласэрнай Вока
Які лечыць усе хваробы, што ў мяне.
أَلَا يَاصَاحْ يَاصَاحْ لَاتَجْزَعْ وَتَضْجَرْ
وَسَلِّمْ لِلمَقَادِيرْ كَي تُحْمَدْ وَتُؤْجَرْ
О сябар, не турбуйся і не раздражняйся,
і падпарадкуйся лёсу, каб цябе хвалілі і ўзнагародзілі.
وَكُنْ رَاضِي بِمَا قَدَّرَ المَوْلَى وَدَبَّرْ
وَلَا تَسْخَطْ قَضَا الله رَبِّ العَرْشِ الأَكْبَرْ
І будзь задаволены тым, што Пан вызначыў і кіруе,
і не абурайся на пастанову Аллаха, Пана Вялікага Трону.
وَكُنْ صَابِرْ وَشَاكِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
І будзь цярплівы і ўдзячны
تَكُنْ فَائِـــزْ وَظَافِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Ты будзеш паспяховым і пераможным
وَمِنْ أَهْلِ السَّرَائِرْ (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
І з людзей сакрэтаў
رِجَالُ اللهِ مِنْ كُلِّ ذِي قَلْبٍ مُنَوَّرْ
مُصَفَّى مِنْ جَمِيعِ الدَّنَسْ طَيِّبْ مُطَهَّرْ
Людзі Аллаха, уладальнікі святых сэрцаў,
ачышчаныя ад усёй бруду, чыстыя і неапаганеныя.
وَذِي دُنْيَا دَنِيَّةْ حَوَادِثْهَا كَثِيرَةْ
وَعِيشَتْهَا حَقِيرَةْ وَمُدَّتْهَا قَصِيرَةْ
І гэты нізкі свет: яго няшчасці шматлікія,
яго жыццё дробнае, і яго час кароткі.
وَلَايَحْرِصْ عَلَيْهَا سِوَى أَعْمَى البَصِيرَةْ
عَدِيمِ العَقْلِ لَوْ كَانَ يَعْقِلْ كَانَ أَفْكَرْ
Толькі той, чый унутраны зрок сляпы, шукае яго,
яго розум не існуе, калі б ён карыстаўся розумам, ён быў бы больш разважлівы.
تَفَكَّرْ فِي فَنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Ён бы разважаў пра яго знікненне
وَفِي كَثْرَةْ عَنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
І пра багацце яго цяжкасцей
وَفِي قِلَّةْ غِنَاهَا (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
І як мала багацця
فَطُوبَى ثُمَّ طُوبَى لِمَنْ مِنْهَا تَحَذَّرْ
وَطَلَّقْهَا وَفِي طَاعَةِ الرَّحْمٰنِ شَمَّرْ
Так шчаслівы і шчаслівы той, хто асцерагаецца яго,
разводзіцца з ім і прыступае да выканання загадаў аль-Рахмана.
أَلَاْ يَا عَيْنْ جُودِي بِدَمْعٍ مِنْكِ سَائِلْ
عَلَى ذَاكَ الحَبِيبِ الَّذِي قَدْ كَانَ نَازِلْ
О мае вочы, пасылайце багатыя слёзы
за таго каханага, які жыў тут.
مَعَانَا فِي المَرَابِعْ وَأَصْبَحْ سَفْرَ رَاحِلْ
وَأَمْسَى القَلبُ وَالبَالْ مِنْ بَعدِهْ مُكَدَّرْ
сярод нас на лугах, але які цяпер сышоў,
пакінуўшы сэрца і розум, напоўненыя смуткам у цёмную ноч!
وَلَكِنْ حَسْبِيَ الله (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
Але Аллах будзе дастатковым для мяне
وَكُلُّ الأَمْرِ لِلَّه (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
і ўсё пад Яго камандаваннем
وَلَا يَبْقَى سِوَى اللَّه (أَلَا يَاللَّه بِنَظْرَةْ)
і нічога не застаецца, акрамя Аллаха
عَلَى البَشَّارْ جَادَتْ سَحَائِبْ رَحْمَةِ البَرّ
وَحَيَّاهُمْ بِرَوحِ الرِّضَا رَبِّي وَبَشَّرْ
Няхай аблокі міласэрнасці ад Найдабрэйшага дажджу на Башшара
і мой Пан вітае і прыносіць ім радасць, навіны пра Яго добразычлівасць.
بِهَا سَادَاتُنَا وَالشُّيُوخُ العَارِفُونَا
وَأَهْلُونَا وَأَحْبَابُ قَلْبِي نَازِلُونَا
І гэтак жа для нашых гаспадароў, нашых настаўнікаў і гностыкаў,
нашых сем'яў і каханых, і ўсіх, хто жыве ў маім сэрцы;
وَمَنْ هُمْ فِي سَرَائِرْ فُؤَادِي قَاطِنُونَا
بِسَاحَةْ تُربُهَا مِنْ ذَكِيِّ المِسْكِ أَعْطَرْ
Тых, хто ў маім самым сэрцы.
Няхай яны жывуць вечна на той раўніне, чыя пыл больш духмяная, чым чысты мускус.
مَنَازِلْ خَيْرِ سَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
Магілы лепшых гаспадароў,
لِكُلِّ النَّاسْ قَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
лідэраў усяго чалавецтва,
مَحَبَّتْهُمْ سَعَادَةْ (أَلَا يَالله بِنَظْرَةْ)
любіць іх - сапраўднае шчасце!
أَلَا يَابَخْتَ مَنْ زَارَهُمْ بِالصِّدْقِ وَانْدَرْ
إِلَيْهِمْ مُعْتَنِي كُلُّ مَطْلُوبُهْ تَيَسَّرْ
Шчаслівыя тыя, хто наведвае іх шчыра,
і хто абяцае ім імкнуцца, так што ўсё, што яны шукаюць, даецца ім.