স্বাগতম, হে ৰমজান মাহ!

তুমি উপকাৰৰ মাহ।

স্বাগতম, হে সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ অতিথি

যি উপহাৰ আৰু বেছি [পৰিশ্ৰম] আনিছে।

তোমাৰ মাজত সকলো পাপ ক্ষমা কৰা হয়

আৰু ধার্মিকজনৰ ইচ্ছা পূৰণ হয়।

দেৱীয় উপহাৰৰ দ্বাৰসমূহ খোলা হয়;

প্ৰভুৱে তেওঁৰ দাসক দয়া কৰে।

অবাধ্যতা আনুগত্যত পৰিণত হয়

আৰু দুৰ্ভাগ্য সুখত পৰিণত হয়।

তুমি সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ মাহ;

কিমান মহান সেই সৰ্বশ্ৰেষ্ঠতা!

তোমাৰ মাজত সকলো দ্বাৰ

উত্তম উদ্যানৰ খোলা হয়;

আৰু তোমাৰ মাজত জাহান্নাম বন্ধ

আৰু তালাচি কৰা হয়।

তোমাৰ মাজত সৎকৰ্ম বহুগুণে বৃদ্ধি পায়

হেজাৰ গুণ আৰু অধিক।

হে প্ৰভু, আমাক সকলো ভালত বৃদ্ধি দিয়া

আৰু আমাক সম্পূৰ্ণ সুখ দিয়া।

আমাৰ জীৱনক সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ

কৰ্মৰ সৈতে শেষ কৰা।

তোমাৰ দাসক যি তোমাক সন্তুষ্ট কৰে তাত পথ প্ৰদৰ্শন কৰা

আৰু তেওঁৰ দেহ আৰু হৃদয় আৰোগ্য কৰা।

আমাৰ সকলো প্ৰাৰ্থনা উত্তৰ দিয়া

আৰু আমাক প্ৰতিজনক তেওঁৰ ইচ্ছা দিয়া—

সকলো প্ৰিয়জন আৰু বন্ধু

যিয়ে কেৱল আল্লাহৰ বাবে প্ৰেম কৰিছে।

আল্লাহ, আমাৰ সকলো বিষয় এই পৃথিৱী আৰু পৰকালত শুদ্ধ কৰা।

আমাক স্বৰ্গ দিয়া, হে আল্লাহ,

তেতিয়া আমাক তোমাৰ দৃষ্টিৰ সন্মান দিয়া।

আল্লাহৰ আশীৰ্বাদে আৱৰি থাকক

মুস্তাফা (নিৰ্বাচিতজন), সকলো সিয়্যিদৰ প্ৰভু।